A w ich przypadku dzielić się jest czym. – Słyszałem już jak grają poszczególni z Molinów, spodziewam się więc, że jak połączą swoje siły, to uraczą nas iście duchową ucztą – zdradza „Głosowi Ludu” Stanisław Glac siedzący na widowni. I faktycznie, „ucztować” można było do syta.

– Czujcie się swobodnie, nikomu nie będziemy nakazywać, czy ma się śmiać, czy płakać, decyzję zostawimy państwu – pół żartem, pół serio przemawiał Piotr Molin, głowa rodziny, do przybyłych gości.

Granie w wykonaniu męskiej części rodziny Molinów nie zakończyło się na instrumentach muzycznych. Wykonawcami byli Piotr Molin z synami Andrzejem, Henrykiem i Grzegorzem. Były utwory instrumentalne, były też śpiewane, była poezja, był humor i refleksja, a nawet gra aktorska i elementy kabaretu.

Jednym z wyśmienitych momentów było, gdy Grzegorz i Andrzej zaprosili ojca do zagrania na kontrabasie. Miało to nastąpić po tym, jak palec ojca uległ kontuzji, przez co nie mógł długo z nimi grać. Mieli mu dać znać, kiedy ma zacząć grać. W ciągu całego utworu biedny ojciec próbował włączyć się do gry. Miał nawet czas poczytać "Głos Ludu". Synowie dali mu znak dopiero na sam koniec. Pech chciał, że akurat tuż przed tym Molin starszy odszedł na chwilkę pozostawiając na kontrabasie karteczkę „Zaraz wracam”.

Ponadto Henryk i Grzegorz uraczyli nas poezją wykonaną kolejno w języku polskim i czeskim. Wszyscy okazali się znakomitymi aktorami wręcz kabaretowymi, czego wyraz dali w kilku punktach podczas występu. Mieszanka wszystkich tych elementów zaprawiona sporą dozą humoru pozostawiła na widzach niezatarte wrażenie.

Zapraszamy do obejrzenia fotoreportażu z tego wydarzenia TUTAJ.