– Nie. To przedstawienie jest przygotowane pod kątem prezentacji w teatrze. Firma specjalistyczna z Ostrawy, którą w tym celu wynajęliśmy, będzie je rejestrować przy pomocy trzech kamer i wysyłać w wirtualną przestrzeń. Jednak na scenie wszystko będzie się działo tak, jakby nie było pustych miejsc na widowni. 

 

– W teatrze interakcja, żywy kontakt aktora i widza są niezmiernie istotne. Szczególnie gdy chodzi o komedię, dobrze jest, kiedy aktor czuje temperaturę widowni, słyszy śmiech i brawa. Wtedy może na to odpowiednio zareagować i dalej nakręcać atmosferę. Jestem jednak mocno przekonany, że aktorzy poradzą sobie z tym nowym wyzwaniem. 

 

– Link, który pojawił się już na stronie internetowej teatru www.tdivadlo.cz, będzie aktywny jutro od godz. 17.30. Wtedy oficjalnie rozpocznie się przedstawienie, na które wszystkich serdecznie zapraszamy. Ci, którzy nie zdążą albo nie będą chcieli poprzestać na jednym obejrzeniu, będą go mogli oglądać jeszcze przez cały najbliższy tydzień. 

 

 

 

– To przedstawienie udostępniamy bezpłatnie. To taki nasz mały upominek dla widza, który ma mu przypomnieć o naszym istnieniu, o tym, że pracujemy z myślą o nim i czekamy z niecierpliwością na moment spotkania na żywo w sali teatralnej. Nie chcieliśmy przekładać tego spektaklu na później, bo „Dom otwarty” to sztuka w sam raz na sezon karnawałowy. Opowiada o perypetiach związanych z organizacją balu, który główni bohaterowie postanawiają urządzić we własnym domu. Zapraszają gości, wodzireja, robią wszystko po to, by stworzyć wielki bal. Jutrzejsza premiera ma przypomnieć widzowi, że obecnie mamy czas karnawału. A ponieważ nikt teraz nie organizuje bali, to proponujemy, żeby panie włożyły suknie balowe, a panowie garnitury i przy lampce wina lub kieliszku warzonki obejrzeli to przedstawienie.

– Mamy nadzieję, że jak najszybciej wrócimy do „normalnego” teatru i zaprezentujemy na żywo nie tylko „Dom otwarty”, ale także pozostałe spektakle, które przygotowaliśmy lub jeszcze przygotowujemy. Są to „Prywatna klinika”, farsa w reżyserii Karola Suszki, „Nasze miasto” w mojej reżyserii i wreszcie „Skrzypek na dachu”, musical światowej sławy z oryginalną amerykańską muzyką.

– Scena Polska po raz pierwszy wystawiła „Dom otwarty” w 1960 roku w reżyserii Franka Michalika. Druga premiera, w reżyserii Karola Suszki, odbyła się w 1984 roku. A powód? To bardzo dobra klasyczna komedia w pięknych kostiumach, to komedia charakterów z wyrazistymi rolami i udziałem niemal całego zespołu aktorskiego Sceny Polskiej i wreszcie – co najważniejsze – to komedia, która naprawdę śmieszy.

 

To jedna z niewielu postaci w literaturze polskiej, która tak ściśle związała się z jednym miastem, konkretnie z Krakowem. Bałucki, jeśli w ogóle je opuszczał, to tylko na krótko, bo wtedy czuł się nieszczęśliwy i czym prędzej do niego powracał. Był niezwykle płodnym pisarzem, porównywany jest do Sienkiewicza czy Zapolskiej. Oprócz sztuk teatralnych pisał recenzje, felietony, współpracował z pismami ze Lwowa i Warszawy. W komediach potrafił tak precyzyjnie opisać występujące w nich postacie, że widownia pękała ze śmiechu. Chociaż innych potrafił skutecznie rozśmieszyć, swoje życie zakończył tragicznie. Nie udźwignąwszy tego, że jego sztuki są wypierane przez nowe tytuły, popełnił samobójstwo.