Nie żyje Adam Zagajewski. Wybitny polski poeta, prozaik i tłumacz miał 75 lat | 21.03.2021
Przedstawiciel pokolenia Nowej Fali, wybitny polski poeta, którego twórczość czytano na całym świecie, eseista, tłumacz i nauczyciel akademicki zmarł w niedzielę wieczorem. O jego odejściu poinformowała "Gazeta Wyborcza". Ten tekst przeczytasz za 3 min. 15 s
Fot. Wikimedia Commons
Adam Zagajewski urodził się 21 czerwca 1945 roku we Lwowie. Wywodził się z programu krakowskiej grupy „Teraz”. Po podpisaniu listu 59 w 1975 był objęty zakazem druku. W 1978 podpisał deklarację założycielską Towarzystwa Kursów Naukowych i był jego wykładowcą. 23 sierpnia 1980 roku dołączył do apelu 64 uczonych, pisarzy i publicystów do władz komunistycznych o podjęcie dialogu ze strajkującymi robotnikami. Od 1981 roku mieszkał w Paryżu, a od 2002 roku na stałe w Krakowie.
Od lat wymieniany był wśród faworytów do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury. Według informacji przekazanych przez "Gazetę Wyborczą" poeta zmarł wieczorem 21 marca 2021 roku. Przyczyny śmierci nie są znane. Śmierć poety potwierdziło również stowarzyszenie PEN Club, a także Wydawnictwo Znak.
W 2013 roku przyznano mu Chińską Nagrodę Literacką Zhongkun, potocznie zwaną chińskim Nobelem. Był też laureatem takich wyróżnień jak m.in.: Nagrody Neustadt w dziedzinie literatury (2004), Nagrody Heinricha Manna (2015), Griffin Prize (2016) i Nagrody Księżnej Asturii (2017). Był kilkukrotnym finalistą nagrody Nike. Został odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” i Orderem Legii Honorowej.
Prowadził gościnnie warsztaty poetyckie w Studium Literacko-Artystycznym na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Wykładał w Committee on Social Thought na Uniwersytecie w Chicago oraz jako profesor wizytujący na University of Houston.
Adam Zagajewski zadebiutował w 1967 r. na łamach "Życia Literackiego". Publikował także w "Odrze" i "Twórczości". W 1968 r. współtworzył krakowską grupę poetycką "Teraz", postulującą powrót do klarowności języka poetyckiego. Młodzi poeci domagali się zakorzenienia języka w codzienności, wzmocnienia jego wpływu na rzeczywistość. Zagajewski wraz z Julianem Kornhauserem stworzyli program ideowo-artystyczny formacji poetyckiej Nowa Fala, którego autorzy apelowali o pokazanie w sztuce "świata nie przedstawionego".
Pierwsze książki poetyckie Zagajewskiego - "Komunikat" (1972) i "Sklepy mięsne" (1975) - stanowiły właśnie realizację nowofalowego postulatu mówienia prawdy o otaczającej rzeczywistości i obnażania fałszu oficjalnego języka.
Jest autorem takich zbiorów wierszy jak m.in. "List. Oda do wielości" (1983), "Jechać do Lwowa" (1985) oraz "Płótno. Paryż" (1990) "Ziemia ognista" (1994), "Trzej aniołowie" (1997), "Pragnienie" (1999), "Asymetria" (2014), "Lotnisko w Amsterdamie" (2016), "Prawdziwe życie" (2019). Cenione były także jego tomy eseistyczne takie jak "Dwa miasta" (1991) "W cudzym pięknie" (1998), "Obrona żarliwości" (2002), "Poeta rozmawia z filozofem" (2007), "Substancja nieuporządkowana" (2019).