W piątkowy wieczór do poloneza zaprosił gości Zespół Pieśni i Tańca „Suszanie”. Nie zabrakło też tegorocznych balowych hitów w repertuarze „Suszan”, czyli maskarady z Arlekinem, Pierrotem i Kolombiną oraz wariacji w oparciu o znany czechosłowacki serial „Hříšní lidé Města pražského”.

Bal prowadziła konferansjerka Jolanta Žemličkowa, do tańca zagrał piotrowicki zespół „B-Band”, a uzupełnieniem jego czeskiego repertuaru był występ Barbary Janusz, uczennicy Polskiego Gimnazjum w Czeskim Cieszynie. O godzinie 22. zaśpiewała „Hymn” („Smutno mi, Boże...”) autorstwa patrona swej szkoły Juliusza Słowackiego popularny ostatnio w aranżacji polskiej artystki Sanah. Ze sceny Domu Kultury zabrzmiał też utwór „Rzeka marzeń” znany z wykonania Beaty Kozidrak do filmu „W pustyni i w puszczy” na podstawie powieści Henryka Sienkiewicza w reżyserii Gavina Hooda.

Następnie przyszedł czas na punkt kulminacyjny wieczoru, czyli pochowanie basy. – U nas mówimy ta basa, a nie ten bas, czy te basy, więc niech to pan tak napisze! – mówił Władysław Owczarzy, który wraz z grupą powstałą z członków chóru mieszanego „Dźwięk” z MK PZKO w Karwinie-Raju przy wsparciu młodszych działaczy przedstawił obrządek pogrzebowy tego instrumentu. Był zatem kondukt, płaczki, orkiestra, żałobnicy, celebransi, zbiórka ofiar do koszyka oraz miodula na otarcie łez. 

– Wszystko zaczęło się w latach 60. za sprawą mojego ojca, ale niestety dekadę później tradycja ta uległa zapomnieniu – wyjaśniał Owczarzy. Powrócono do niej na początku lat 90. – Moja szwagierka Zofia i mój starszy brat szukali tekstów, ale niestety zostały tylko fragmenty – wspominał. Zofia Owczarzy napisała więc cały scenariusz praktycznie od nowa. Do dziś istnieje nawet nagranie z pierwszego występu z zabawy ostatkowej z 1991 roku. – Wierzę, że dzięki młodym ta tradycja nie zaginie – dodał.