Pomysł, żeby pokazać na scenie drobne nieporozumienia i komiczne sytuacje, które mogą się zdarzyć, kiedy do dziadków mieszkających na zaolziańskiej wiosce przyjeżdżają na wakacje wnuki z Pragi, zrodził się w głowie reżyser Ewy Barsony. Jarmila Chlebkowa podjęła się przekucia go w scenariusz i zrobiła to znakomicie. Od początku do końca z widowni dobiegał chichot przeradzający się raz po raz w salwy śmiechu. Szczególnie zabawne były sytuacje przedstawiające życie codzienne „starzików” w wykonaniu małżeństwa Urszuli i Henryka Sikorów. Na scenę wrócili po pięcioletniej przerwie i pokazali, że talent aktorski jest jak jazda na rowerze, której się nie zapomina.
Śmiłowiczanie zdecydowali się tym razem na eksperyment i zaprosili do grania również dzieci. Te wystąpiły głównie w pierwszej części, będącej montażem gwarowych kawałów, piosenek i tańców. W drugiej, czyli w samym przedstawieniu, zagrało już tylko czworo z nich. W rezultacie najmłodszy wykonawca miał 5 lat, a najstarszy 69 lat.