sobota, 2 listopada 2024
Imieniny: PL: Bohdany, Henryka, Tobiasza| CZ:
Glos Live
/
Nahoru

W meandrach blasków i cieni, czyli Rzecz o najnowszym tomiku poetyckim Alicji Santarius „Od środka" | 25.10.2024

Wyciągam dłoń, by zatrzymać kroplę życia. Całe miasto jest deszczem pulsujących doznań na wyciągnięcie ręki. Gdzieś pomiędzy jednym a drugim przystankiem rozpoznaję Alicję, która jak co dzień wpatruje się w obraz świata namalowany uczuciem. Układa zawartość liści w zgrabne zdania. Przepuszcza przez sito świadomości każde słowo mające moc tworzenia poezji.

Ten tekst przeczytasz za 4 min. 30 s
Fot. Iga Santarius/Facebook/Alicja Santarius

Alicja w krainie własnych przemyśleń; otwarta na kolejne sekwencje; zamknięta w krajobrazie piękna ukazuje przechodniom, czytelnikom świadomym i tym przypadkowym, kolor i smak duszy.
Poezja Alicji Santarius wrzuca nas od razu na wyższy poziom percepcji. W najnowszym tomiku poetyckim „Od środka” słowa są lekkie, lecz wyraźnie zaznaczają swą pozycję i zawsze są na swoim miejscu; zaskakują dokładnością; wpychają się pod poduszkę, by obudzić trzeźwość umysłu, by dotykać dłońmi nowej twarzy bez makijażu.
Poezja Alicji Santarius smakuje najlepiej z samego rana. Jest bowiem jak świeża kawa, która otwiera oczy i pozwala iść przed siebie zdecydowanie tu i teraz. Wiersze te nie mają nic do ukrycia. Owa prawdziwość jest fenomenalna i daje się poznać jako całość, gdyż uderza czytelnika z całą mocą. Poetka nawet nie stara się powstrzymać tej energii płynącej „Od środka”. Świadomie puszcza lejce i podziwia życie, które w jej utworach swobodnie galopuje od pierwszej do ostatniej strony zgrabnego zbioru poezji.


(…)
teoretyczka
z nominacją do Nobla
w praktyce – dzieciak
szlaczkami
ciągle wychodzący
za linię


fragment wiersza „Altruistka” 

Prawdopodobnie mamy do czynienia ze świadomym wychodzeniem poza wyznaczone ścieżki. Ta naturalność działań nie jest przypadkowa. Autorka sama przyznała, że kocha podróże, nowe miejsca, wyzwania, które mogą zaskoczyć. Nie działa wedle schematów.
W innym utworze pt. „Zaryzykować” Alicja Santarius pisze wprost:


(…)

Uparcie jednak brnąc w to,
co wiadome,
nie uda mu się
z mgły
wyłowić
jednorożca. 

Czy aby na pewno? Mam wrażenie, że ryzyko jest niejako przypisane człowiekowi, a w słowach „nie uda mu się” dostrzegam pewną figurę retoryczną, którą można potraktować jak ironię. Przypomina raczej wyzwanie do podjęcia działań odnalezienia legendarnego jednorożca; realizacji marzeń; wyłonienia rzeczy nieodkrytych jeszcze.
Świat Alicji Santarius jest gościnny i chociaż czasami boli, sprawia wrażenie przytulnego domu. Nie należy się bać ani uciekać przed kolejną podróżą.



Ze świadomością źródła

przepłyniesz więcej rzek
i szybciej dotrzesz do morza.
(…)

Fragment wiersza „Ze świadomością”

Naturalne więc wydaje się pytanie o istnienie i wspomnianą świadomość bycia. Skąd… No skąd? Poetka zadaje to pytanie wielokrotnie.

 
(…)


Skąd możesz wiedzieć, że błądzisz,
jeśli nic nie podpowiada,
że powinieneś szukać.

(…)

Skąd masz wiedzieć, kim jesteś,
skoro nadal
pytasz o to innych?

Fragment wiersza „No skąd”

Najnowszy tomik poetycki „Od środka” nie jest zbiorem pytań. Owszem… autorka ukazuje nam swój punkt widzenia świata i swoje przeżycia, ale z ręką na sercu – kto tak nie robi? Z punktu widzenia bacznego obserwatora mogłoby się wydawać, że autorka nie troszczy się o nowoczesność świata; o zaskakującą formę, która uderza czytelnika brutalnym językiem lub wulgaryzmami. Nie! Nic z tych rzeczy. Fenomen tej publikacji polega właśnie na wspomnianej na początku wrażliwości świata, która staje się tak bardzo intymna, że czasami w reakcji na słowo poetyckie czytelnik reaguje lekkim rumieńcem. Lecz zawstydza nas prawda i świadomość dobra, jakie poetka dostrzega i zamyka w swych wierszach.


***


Obdarowana
dzielę się

(…)

kiedy dobro się rodzi
zamieram
by go nie spłoszyć


 fragment wiersza bez tytułu     

Szanowny czytelniku, gdy przypadkowo spotkasz poetkę wpatrującą się w krople deszczu, gdy dostrzeżesz lekki uśmiech i radość płynącą z rodzącego się właśnie wiersza, usiądź na moment i poczuj siłę tworzenia. Prawdopodobnie będziesz świadkiem przenikania świata w słowo. Piękno zawarte w postrzeganiu rzeczy zwyczajnych należy traktować z szacunkiem. Każdy wiersz jest jak kropla wody. Niepozorny, delikatny, ukryty między palcami wiersz rodzi się z wrażliwości i prawdy. Nowy tomik poetycki Alicji Santarius pt. „Od środka” to esencja miłości życia.  



Może Cię zainteresować.