– Zdrowia, zdrowia i zdrowia. 

 

– Już w gimnazjum z Januszem Bolkiem zacząłem „koncertować”. On grał na fortepianie, a ja na skrzypcach. Kiedy potem jeździliśmy pod namioty z profesorem Siwkiem, to zabierałem gitarę i śpiewaliśmy „Idę sobie przez podwórze i pyk, pyk, fajeczkę kurzę” . Tak właściwie zaczęła się moja kariera, która w moim przekonaniu i przekonaniu moich rodziców miała być związana ze skrzypcami. Kiedy na egzaminach wstępnych poproszono mnie, żebym coś zaintonował, to usiadłem do fortepianu i zaśpiewałem „Starzyka” z repertuaru ZPiT „Śląsk”. Potem było jeszcze „mimimi” i „mamama” i chociaż oponowałem, że przyszedłem z powodu skrzypiec, egzaminator stwierdził, że mógłbym śpiewać. Przez dwa lata chodziłem co prawda jeszcze na skrzypce, ale potem uczyłem się śpiewu solowego. Będąc jeszcze studentem konserwatorium, dostałem angaż w chórze ostrawskiej opery. Nie było to łatwe, bo wracałem do domu późnym wieczorem, a rano trzeba było wstać przed piątą rano, żeby zdążyć na autobus do Ostrawy. Przyznam się, że nigdy wcześniej nie pomyślałem o karierze śpiewaka operowego, więc w tym sensie życie rzeczywiście potoczyło się własnymi torami.

 

 

 

– Kiedy wróciłem w swoje rodzinne strony po ponad 30-letniej pracy w Operze Komicznej w Berlinie, podjąłem pracę na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Ostrawskiego. W mieszkaniu, które wynajmowałem, nie mogłem śpiewać ze względu na pozostałych lokatorów domu. Postanowiłem więc wybudować własny domek jednorodzinny. Kiedy robotnicy pracowali na budowie, ja w tym czasie występowałem w Nationale Opera w Amsterdamie. Po powrocie dom był gotowy. To był bardzo szczęśliwy moment. Byłem zaskoczony, że udało się to w tak krótkim czasie. W Stonawie i w ogóle na Zaolziu jestem otoczony przyjaciółmi, których znam jeszcze z czasów gimnazjum. Takich relacji nie było w Berlinie. Niemcy nie przyjmują ludzi z zewnątrz z otwartymi ramionami. 

 

– „Idę sobie przez podwórze i pyk, pyk, fajeczkę kurzę” w wykonaniu zespołu „TA Grupa”. Od tego utworu przecież wszystko dobre w moim życiu się zaczęło. 

 

urodził się 27 listopada 1945 roku w Stonawie. Na chrzcie otrzymał łacińskie imię Klemens, co oznacza łagodny. Uczęszczał do Gimnazjum Realnego im Juliusza Słowackiego w Orłowej oraz Państwowego Konserwatorium Muzycznego w Ostrawie. Śpiew solowy wystudiował na Akademii Muzycznej Janáčka w Brnie. Karierę śpiewaka operowego rozpoczął w Państwowym Teatrze w Ostrawie, a w 1975 roku podpisał umowę z Operą Komiczną w Berlinie, z której repertuarem zwiedził praktycznie cały świat. Po powrocie w rodzinne strony został wykładowcą na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Ostrawskiego. Jest założycielem międzynarodowego konkursu zespołów kameralnych „Stonawska Barbórka”. W tym roku odbędzie się jego 15. edycja.