My na Zaolziu znamy wiele przykładów bezinteresownego społecznikostwa. No bo czym innym są te wszystkie przedsięwzięcia kulturalno-towarzyskie, imprezy sportowe, festyny, bale, prelekcje czy wystawy organizowane głównie przez koła PZKO, ale też inne organizacje? Czym są godziny spędzone na przygotowywaniu wydarzeń, w kuchni przy piekarniku i garach, przy podawaniu kawy i herbaty, organizowaniu atrakcji dla dzieci, wycieczek turystyczno-krajoznawczych? Kilka dni temu umówiłam się na artykuł z organizatorami imprezy sportowej dla dzieci i młodzieży pn. „Biatlon pod Jaworowym”. Mając na uwadze to, co napisałam dwa zdania wcześniej, w ich inicjatywie nie byłoby nic szczególnego, gdyby nie jedno „ale”. Tym „ale” jest fakt, że na początku tego pomysłu nie było stowarzyszenie, które potrzebuje jakoś zarobić na swoją dalszą działalność. Na początku były trzy zwykłe młode małżeństwa, które postanowiły dać zupełnie obcym dzieciom to, co one miały, będąc w ich wieku – możliwość uprawiania sportu. To z tą myślą poświęcają swój wolny czas, krzątają się, wymyślają, organizują, proszą sponsorów o wsparcie. Impreza zaś, którą organizują, jest tylko środkiem, bo celem jest dobroczynność. Czemu to robią, skoro mogliby zająć się własnymi dziećmi, własnymi sprawami, własną samorealizacją? Myślę, że z tego samego powodu co owa belferka z Pilzna. Wiedzą, że posiadają „skarb” i chcą się nim podzielić. Za darmo.