Przyjechali na zaproszenie Fundacji „Pomoc Polakom na Wschodzie”, która z pieniędzy Senatu RP zorganizowała w redakcji „Głosu” praktyki dziennikarskie. Dlaczego w „Głosie”? To proste – bo od nas, powiem nieskromnie – można się uczyć robienia fajnej i ciekawej gazety.

 

Dorota, Karina, Eugeniusz i Joren są od nas troszkę młodsi. Swojej przygody z dziennikarstwem nie zaczynali wtedy, co my, kiedy o smartfonach i „social mediach” nikt jeszcze nie słyszał. Przyjechali nad Olzę między innymi po receptę na połączenie tradycyjnego dziennikarstwa z zalewem informacji, często nieprawdziwych, w sieci. Dobrze wiadomo, że idealnej recepty nie ma, bo sami często błądzimy jak dzieci w mgle. Przyjechali po receptę na sukces, bo wydawanie dziennika od blisko 75 lat, na coraz wyższym poziomie, niewątpliwie nim jest. Uchyliliśmy rąbka tajemnicy naszego „know-how”, bo chętnie dzielimy się doświadczeniem i przekonujemy, że marzenia są po to, by po nie sięgać. Przyjechali także, żeby się po prostu spotkać i pogadać.

 

Wychodzę z założenia, że jedną z najważniejszych zasad w życiu jest interakcja. Kiedy spotykają się dwie, trzy osoby, każda wynosi coś dla siebie z takiego spotkania. Nie inaczej było w przypadku wizyty gości ze Wschodu. Chociaż doświadczeniem bijemy ich na głowę, sami wynieśliśmy bardzo dużo z ich pobytu na Olzą. Serdecznie Wam za to dziękujemy!

 

 

 

 

Kliknij, aby obejrzeć wszystkie zdjęcia. Fot. Norbert Dąbkowski