Już jako mały chłopak byłem bardzo zafascynowany lataniem i nawet miałem często sny, w których wznosiłem się w powietrze. Te wyobrażenia ostatecznie stały się rzeczywistością. Mało tego, wrażenia z rzeczywistego lotu są porównywalne z moimi snami z dzieciństwa. Swego czasu zainteresowałem się też mocno kosmonautyką i dzięki temu jeszcze bardziej lgnąłem do lotnictwa. W końcu wybrałem się na studia lotnicze, zrobiłem licencję szybowcową a potem pilota samolotów ultralekkich.

 

 

Ważną sprawą jest ograniczenie masowe – stąd w nazwie „lekki”. Obecnie jest to 600 kg masy startowej z załogą i paliwem. Poza tym istnieją drobne różnice prawne odróżniające lotnictwo ultralekkie od cięższego. To pierwsze jest podporządkowane przepisom krajowym, drugie zaś europejskim. W skrócie – w lotnictwie ultralekkim panuje większa wolność i dostępność. 

 

Chciałem się zaangażować w działalność, której brakowało na naszym terenie. Chodziło o umożliwienie młodym ludziom realizowania pasji lotniczej. Naszym sukcesem jest to, że sporo naszych członków - z czasów aktywnej działalności stowarzyszenia – amatorsko lub nawet profesjonalnie związało się z lotnictwem. Dziś działamy bardziej pasywnie, rozjechaliśmy się po świecie, ale ziarenko zostało zasiane… Brakuje nam jednak formuły, dzięki której udałoby się nam wciągać młodzież w lotnictwo. A samo Żwirkowisko to piękny symbol i możliwość podkreślenia polskiego patriotyzmu.