– Nadszedł właściwy moment, aby wam wszystkim podziękować za to, że jesteście we właściwym czasie na właściwym miejscu. Rozpoczyna się jubileuszowe spotkanie mieszkańców z okazji 600-lecia pierwszej wzmianki pisemnej o naszej gminie Bystrzycy. Sześćsetna rocznica przypada dokładnie dziś! – podgrzewał atmosferę wójt Roman Wróbel, zachęcając zebranych do uczczenia brawami ważnego momentu. – Witam wszystkich bez różnicy: tych, którzy mieszkają tu od kilku miesięcy czy lat, jak i tych, którzy żyją tu od urodzenia. 

Kontekst historyczny przypomnieli historycy Muzeum Těšínska Radim Jež i David Pindur. – Minęło dokładnie 600 lat od momentu, kiedy we wtorek 4 maja 1423 roku z powierzenia księcia Bolesława I jego notariusz sporządził w komnatach cieszyńskiego zamku dokument napisany po łacinie, według którego bystrzycki wójt Stanisław Goly sprzedał tutejsze wójtostwo cieśli Janowi. Częścią transakcji była także karczma i młyn zapewniający rodzinie utrzymanie – mówił Jež. – Dokument zupełnie przypadkowo odkrył na początku lat 70. ub. wieku nauczyciel i długoletni kronikarz Bystrzycy Karol Gaura wśród materiałów piśmiennych przechowywanych w Archiwum Krajowym w Opawie. Zaznaczam, że nie chodzi o oryginał, ten się, niestety, nie dochował, lecz o odpis sporządzony w XVIII wieku. 

Jež przeczytał następnie czeskie tłumaczenie dokumentu z maja 1423 roku, w którym książę Bolesław zatwierdził transakcję. Historyk zwrócił uwagę, że w rzeczywistości Bystrzyca w tamtym roku już prawdopodobnie od dawna istniała. 

– Z analogii bardzo dobrze wiemy, że ta wieś nie powstała w 1423 roku, lecz o wiele wcześniej. Z pewnością stało się tak w drugiej połowie XIV wieku, w okresie rządów księcia cieszyńskiego Przemysława I Noszaka, jednego ze znaczących dyplomatów na dworze cesarza Karola IV, księcia, który w największej mierze zapisał się w dziejach tej ziemi – wyjaśniał. 


Doniosłym momentem było odsłonięcie tablicy pamiątkowej na domu zborowym,  poświęconej wybitnemu bystrzyczaninowi Kornelowi Michejdzie (1887-1960). Był on synem pastora Karola Michejdy, światowej sławy chirurgiem, profesorem na uczelniach w Wilnie, Gdańsku i Krakowie. Michejda otrzymał w 1992 roku pośmiertnie tytuł „Sprawiedliwy wśród  narodów świata”, przyznawany przez instytut Jad Waszem w Izraelu. Podczas drugiej wojny światowej ukrywał bowiem kolegów – lekarzy żydowskich, ratując ich od śmierci.
 
Na temat Kornela Michejdy wkrótce opublikujemy w „Głosie” obszerny materiał.