Początek historii szkieł z Czech w filmie Netflixa jest banalny. Brytyjska producentka, mając za zadanie znalezienie szklarni, która najlepiej poradziłaby sobie z produkcją rekwizytów, wpisała do wyszukiwarki frazę "czeskie szkło". Jak wyjaśniał portalowi CzechCrunch menadżer artystyczny firmy Pačinek Glass David Sobotka, na pierwszym miejscu wyników pojawiła się właśnie ich huta. - Zadzwoniła do mnie pewnego lipcowego poranka i zapytała, czy nie stworzylibyśmy na potrzeby filmu szklanych dekoracji. Zgodziłem się i był to początek bardzo szybkiego ciągu wydarzeń - mówił Sobotka. 

Firma otrzymała na początku wizualizacje projektów oraz modele 3D. Później producentka po konsultacjach z filmowym projektantem Johnem Dexterem wybrali w Kunraticach jedną z realizacji i obserwowali jak rekwizyt tworzy artysta szklarz Jiří Pačinek. Kiedy zobaczyli gotowe dzieło, od razu stwierdzili, że dokładnie tego potrzebują. 

W sumie czeska firma wyprodukowała 60 szklanych obiektów. Niektóre z nich ważyły nawet 30 kg, a ich wysokość sięgała metra. Zamówienie zostało zrealizowane w 4 tygodnie. Następnie szklane rekwizyty powędrowały do Chorwacji. Tam w studiu filmowym zostały zainstalowane na marmurowych i metalowych cokołach.

- Był to jeden z najtrudniejszych projektów w dziedzinie produkcji szkła artystycznego, nad którymi miałem okazję pracować od ponad trzydziestu lat. Zakres prac obejmował przygotowanie produkcji, nadzór w hucie, wykańczanie obiektów w szlifierni, klejenie, specjalistyczne pakowanie, dokumentację fotograficzną, logistykę, kontrakty i wiele innych aspektów – dodał Sobotka.

 

 

 

 

Wyświetl ten post na Instagramie

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Post udostępniony przez Sklarna Pacinek Glass (@kunraticehut)