W tym roku astronomiczna wiosna nie pokrywa się z tą kalendarzową, która rozpoczyna się zawsze 21 marca. 

Wiosna astronomiczna rozpoczyna się w momencie równonocy wiosennej i trwa do momentu przesilenia letniego, co w przybliżeniu oznacza na półkuli północnej okres pomiędzy 21 marca a 22 czerwca (na półkuli południowej między 23 września a 22 grudnia); czasami daty te wypadają dzień wcześniej lub dzień później, a w roku przestępnym mogą być dodatkowo cofnięte o jeden dzień.

Oprócz tego wyróżniamy jeszcze wiosnę meteorologiczną, fenologiczną i termiczną. 

Wiosna meteorologiczna

Rozpoczyna się 1 marca i trwa do 31 maja.  Jest nieco przesunięta i rozpoczyna się z początkiem miesiąca, ponieważ meteorolodzy i klimatolodzy potrzebują równych okresów do zestawień statystycznych, które mogą porównywać, analizując zmiany pogody i klimatu.


Wiosna fenologiczna

Za początek wiosny fenologicznej przyjmuje się początek wegetacji oraz kwitnienie przebiśniegów i krokusów. W zależności od kontynentu i strefy klimatycznej, pory roku zmieniają się wcześniej, bądź później i trwają dłużej, bądź krócej.

Wiosna w fenologicznym podziale pór roku jest podzielona na trzy etapy: początek wiosny, wczesną wiosnę i pełnię wiosny. Podział ten opiera się fazach rozwoju roślin i obserwacji ich stadium rozwoju. Jak informuje IMGW, wykorzystuje się również kryterium zachowania zwierząt (pora godów, zapadanie w sen zimowy i in.): 

- początek wiosny - początek topnienia śniegu; kwitnienie: leszczyna, wierzba iwa, przylaszczka,

- wczesna wiosna - kwitnienie: mniszek lekarski, czeremcha zwyczajna; pojawienie się liści: kasztanowiec zwyczajny, brzoza brodawkowata,

- pełnia wiosny - zazielenienie się lasu liściastego; kwitnienie: kasztanowiec zwyczajny, bez.


Wiosna termiczna

Istnieje również pojęcie wiosny termicznej. To okres, w którym temperatury zarówno w dzień, jak i w nocy przez co najmniej 5 dni z rzędu wynoszą nie mniej niż 5 stopni Celsjusza.