– Dwadzieścia lat po śmierci profesora nie mamy biografii profesora. Liczymy więc, że ta konferencja da impuls do bardziej zaawansowanego zgłębiania jego spuścizny muzycznej i literackiej – mówiła w ubiegłą środę Renata Czyż, dyrektor Biblioteki Publicznej w Wiśle.

 

– Profesor Stanisław Hadyna to postać niezwykła. Człowiek renesansu, który z niezwykłą pasją i entuzjazmem przyczynił się do powstania Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk”. Dzieło jego życia stało się również symbolem wielkości jego ducha – mówiła dr hab. Małgorzata Kaniowska, prodziekan Wydziału Sztuki i Nauk o Edukacji Uniwersytetu Śląskiego, witając gości konferencji. Inaugurując naukowe obrady przytoczyła zaś fragment wystąpienia profesora Hadyny z 30 czerwca 1953 r. – Wygłoszone wówczas słowa nadal brzmią bardzo aktualnie: „Myślcie mniej o sobie, a więcej o innych. Troszczcie się o ogólny nastrój i wspólną naszą pracę, wtedy i wam będzie dobrze i innym z wami. Jeżeli każdy z ludzi zespołu „Śląsk” będzie wnosił do pracy pogodę ducha, osiągniemy wspólny sukces”. 

 

W środę w cieszyńskim Instytucie Sztuk Muzycznych UŚ mówiono przede wszystkim o spuściźnie muzycznej wielkiego, śląskiego kompozytora. Prof. Daniel Kadłubiec przypomniał, że Sejmik Województwa Śląskiego ogłosi 2019 r. rokiem Stanisława Hadyny. – Myślę, że to bardzo słuszna decyzja, ponieważ kiedy na początku XXI wieku katowicka redakcja „Gazety Wyborczej” ogłosiła ankietę, pytając Ślązaków, co uważają za najważniejsze wydarzenie XX wieku w dziedzinie kultury, ankietowani odpowiedzieli, że było nim powstanie zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk” – mówił prof. Daniel Kadłubiec, który w trakcie konferencji wygłosił też wykład „Stanisław Hadyna – twórca uniwersalny i oryginalny”. 

 

 

 

– Mówiąc o Stanisławie Hadynie trzeba jednak podkreślić rolę środowiska, z którego się wywodził. Myślę, że Hadyna mógł się urodzić tylko na Śląsku Cieszyńskim. Dlatego, że Śląsk Cieszyński wyprzedził polską prefolklorystykę o całe sto lat. W różnych regionach Polski pieśni ludowe zapisywała szlachta i mieszczanie, natomiast na Śląsku Cieszyńskim robili to chłopi i to już od 1698 roku – przypomniał cieszyński naukowiec, a jego wykładowi przesłuchiwali się m.in. Stanisław Gawlik, przewodniczący Sekcji Historii Regionu PZKO, prof. Alojzy Suchanek oraz Izabela Kula, dyrektorka Biblioteki Publicznej w Cieszynie. Środowe obrady zakończyła zaś projekcja „Młodości Chopina” – filmu, którego scenariusz powstał na podstawie nowel o Chopinie autorstwa Jerzego Broszkiewicza, Gustawa Bachnera, Stanisława Hadyny i Jana Korngolda.

 

W czwartek konferencja przeniosła się do Biblioteki Publicznej w Wiśle, gdzie zajmowano się przede wszystkim literacką twórczością Stanisława Hadyny. – Na warsztat weźmiemy prozę i nieznane dramaty Stanisława Hadyny, o których bardzo niewiele można przeczytać w dostępnych źródłach. Myślę, że jeśli idzie o dorobek literacki profesora, to ta konferencja będzie miała charakter przełomowy – mówiła Renata Czyż, tłumacząc, że życie i twórczość Stanisława Hadyny współcześnie analizują głównie muzykolodzy i etnomuzykolodzy, natomiast literatura „leży odłogiem”. – Tymczasem właśnie ona pokazuje nam zupełnie innego profesora. Sądzę więc, że jutro w Wiśle pewien obraz, który do tej pory był całkowicie zasłonięty, nagle nam się odsłoni – przekonywała.