Powołana do życia w 1919 roku „Polonia” Karwina była jednym z najstarszych, a zarazem jednym z najznakomitszych polskich klubów sportowych na Zaolziu. Aż do 1931 roku, kiedy stała się samodzielnym klubem sportowym, działała jako sekcja Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego Sokół. Jej największy rozkwit i najbardziej spektakularne sukcesy przypadają na 1. poł. lat 30. ub. wieku. W tym czasie piłkarze „Polonii” zdobyli Puchar Miasta Karwiny, tytuł mistrza Cieszyńskiej Żupy Piłkarskiej oraz tytuł mistrza emigracji na I Igrzyskach Sportowych Polaków z Zagranicy w Warszawie.

 

Karwiński klub zrzeszał jednak nie tylko piłkarzy, ale także hokeistów, narciarzy czy tenisistów stołowych. – Mecze rozgrywane przez „Polonię” Karwina były bardzo popularne. Przychodziło na nie nawet 5 tys. widzów – podkreśla Steffek.

Po zakończeniu drugiej wojny światowej, w czasie której polskie kluby sportowe przestały istnieć, a ich działacze byli więzieni w obozach koncentracyjnych, „Polonia” wznowiła swoją działalność. Od razu też nawiązała do swoich wcześniejszych sukcesów piłkarskich oraz z powodzeniem rozwijała sekcje hokeja, siatkówki, lekkoatletyczną, szachową, a nawet muzyczną.

 

W 1949 roku razem z innymi polskimi klubami sportowymi została zrzeszona w Polskiej Radzie Sokoła, która już jednak trzy lata później została przez władze komunistyczne rozwiązana. W praktyce oznaczało to likwidację polskiego sportu zorganizowanego na Zaolziu. Sokół Polonia Karwina zastąpił najpierw Baník Mír Polonia Karviná, wkrótce jednak człon „Polonia” został z nazwy klubu usunięty na zawsze. – Pamięć o Polonii Karwina przetrwała w myślach osób, które były z nią związane. Powinna przetrwać również w myślach następnych pokoleń – przekonują autorzy wystawy.

 

 

Fot. Beata Schönwald/ARC