Kubica został skierowany z Generalnej Guberni, która obejmowała część ziem polskich po 1939 r., do prac przymusowych w gospodarstwie rolnym w pobliżu Opawy w Protektoracie Czech i Moraw. Polaków, a później także jeńców sowieckich pracujących niewolniczo dla Rzeszy obowiązywały rygorystyczne zasady: nie mogli spotykać się z mieszkańcami pobliskich miejscowości, mieli ograniczone racje żywnościowe, a także musieli pracować w niedzielę.

Franciszek Kubica, o czym świadczą relacje świadków zgromadzone w Bibliotece Miejskiej w Opawie, odmówił pracy w dniu świątecznym. Został zadenuncjowany do gestapo. Udało mu się uciec, ale został schwytany, torturowano go i stracono. Egzekucja wykonana 13 stycznia 1943 r. miała być odstraszającym przykładem dla innych robotników przymusowych.

Wołłejko-Chwastowicz dodała, że po uchwale miasta o dzierżawie miejsca na cmentarzu konsulat zwrócił się do Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego z prośbą o wsparcie finansowe. – Obecnie jesteśmy na etapie ustalania budżetu oraz zaangażowania finansowego Polski w ten projekt – wyjaśniła.