poniedziałek, 9 grudnia 2024
Imieniny: PL: Anety, Leokadii, Wiesława| CZ: Vratislav
Glos Live
/
Nahoru

Z redakcyjnej poczty: OLa i jej wyprawa po przygodę | 05.08.2024

OLa, czyli Klub Kobiet MK PZKO w Orłowej-Lutyni, kontynuuje rozpoczętą w zeszłym roku tradycję wakacyjnych wycieczek połączonych z turystyką krajoznawczą. Są to nasze wyprawy po przygodę, po przeżycia, po poznanie, a także po relaks.

Ten tekst przeczytasz za 4 min.
I jak tu się nie uśmiechać w takim towarzystwie?! Fot. ARC

Często jest tak, że znamy to, co dalekie, a nie znamy zabytków, historii miejsca swego zamieszkania. Dlatego chcemy wzbogacić wiedzę o najbliższym środowisku. W 2023 była to Karwina, a w tym roku Bogumin. Jest to miasto kontrastów, jest tu dużo zieleni, zbiegają się dwie rzeki – Odra i Olza, uwielbiane przez miłośników przyrody meandry Odry, ale też przemysł i z nim związana komunikacja, zwłaszcza kolejowa. Bogumin jest ważnym węzłem kolejowym w Kolei Bogumińsko-Koszyckiej.

Członkinie OLi już wczesnym rankiem spotkały się w umówionym miejscu, czyli na placu Adama Mickiewicza przed dworcem kolejowym w Boguminie, żeby poznać historię tego budynku, który jest dziedzictwem kulturowym miasta. Nasz spacer kontynuowałyśmy w kierunku rynku T.G Masaryka, ratusza i kościoła gotyckiego Najświętszego Boskiego Serca. Zarówno kompleks budynków Urzędu Miejskiego, jak i kościoła i otaczających ich budynków stwarzają specyficzną atmosferę architektoniczną, gdyż ich elewacje są wykonane z pięknej czerwonej cegły. Zatrzymałyśmy się również przy kościele ewangelickim i w parku obok niego, gdzie znajdują się pomnik Fryderyka Chopina i tablica upamiętniająca MK PZKO w Boguminie.

Bez dobrego obiadu nie ma udanej wycieczki. Fot. ARC

Członkinie OLi już wczesnym rankiem spotkały się w umówionym miejscu, czyli na placu Adama Mickiewicza przed dworcem kolejowym w Boguminie, żeby poznać historię tego budynku, który jest dziedzictwem kulturowym miasta. Nasz spacer kontynuowałyśmy w kierunku rynku T.G Masaryka, ratusza i kościoła gotyckiego Najświętszego Boskiego Serca. Zarówno kompleks budynków Urzędu Miejskiego, jak i kościoła i otaczających ich budynków stwarzają specyficzną atmosferę architektoniczną, gdyż ich elewacje są wykonane z pięknej czerwonej cegły. Zatrzymałyśmy się również przy kościele ewangelickim i w parku obok niego, gdzie znajdują się pomnik Fryderyka Chopina i tablica upamiętniająca MK PZKO w Boguminie.

Naszym pierwszym celem była kawiarenka Bastein, czyli dawny Dom PZKO w Boguminie. Powstał on w czynie społecznym w 1974 roku, ale w 2014 r. został sprzedany z powodu braku finansów na jego utrzymanie i potrzebny remont. Zachwyciłyśmy się tym, jak pożytecznie i pomysłowo został ten obiekt potraktowany przez nowego właściciela. Tuż obok kawiarni znajduje się dawna polska szkoła, która zakończyła swoją działalność w 2003 roku. Patrząc na ten budynek ożyły nasze wspomnienia z młodości.

Krótko na podsumowanie – pogoda dopisała, wrażenia bardzo pozytywne, dziękujemy sobie nawzajem za fajną przygodę i byle do kolejnej wycieczki. 


Zrelaksowane nasze dalsze kroki skierowałyśmy do parku P.Bezruča, gdzie w cieniu starych drzew jakże miło było pospacerować. Celem było też mini-pole golfowe. Był to przyjemny, przygodowy rodzaj sportu nawet dla pań w „podeszłym wieku”. W całym kompleksie rekreacyjno-wypoczynkowym Bogumina, który rozciąga się na czterech hektarach, uwagę przykuwa hotel „W Wieży”, który jest architektonicznym unikatem. Został przebudowany z wieży ciśnień, która przestała pełnić swoją rolę w latach 90.

Nasycone i wypoczęte zeszłyśmy do suteren, gdzie znajduje się muzeum Bogumina. Obejrzałyśmy film o historii powstania miasta oraz dawny strój bogumiński, który zaprezentowała nam pani Jana z bogumińskiego klubu Maryška. To grupa osób, które w swoim wolnym czasie organizują pracę społeczną.

Ostatnim przystankiem był kościół parafialny Narodzenia Panny Marii zaraz obok rynku w Starym Boguminie, który jest administrowany przez zakon franciszkanów i jest miejscem pielgrzymek do Panny Marii Starobogumińskiej. Na jej obrazie błyszczą złote koronki Maryi i Jezuska, które poświęcił sam Jan Paweł II.