Jego prezes, Danuta Koné0-Król, jest zresztą członkiem komitetu przygotowawczego festiwalu. Wiadomo, że przygotowanie bieżącej edycji utrudniła pandemia koronawirusa. Komitet organizacyjny miał tylko niecałe trzy miesiące na załatwienie dotacji oraz przygotowanie imprezy, przy czym i tak do końca nie było wiadomo, z jakimi obostrzeniami będzie dane się zmierzyć. Pomimo tych trudności i dużej dawki improwizacji, prawie wszystko udało się zrealizować, a pogoda niesamowicie dopisała.

I tak w ramach tygodnia wielokulturowego odbyły się takie imprezy, jak spotkanie w kawiarni Špaček z ciekawymi osobistościami różnych narodowości, mieszkającymi w Brnie. Następnego dnia, 15 września odbyło się tradycyjne sadzenie drzewa mniejszości narodowych w parku Lužánky. W ubiegłych latach każda mniejszość miała okazję posadzić swoje drzewko; rosną więc grecka oliwka, wietnamski bambus, polski dąb, czeska lipa itd. Ponieważ wszystkie drzewka mają się dobrze, postanowiono tym razem posadzić wspólne drzewko – gruszę, jako symbol wytrzymałości, pracowitości i obfitości.

Ponadto w środę 16 września odbył się „Pub quiz” – konkurs wiedzy na temat narodów zamieszkujących Brno, który przygotowała mniejszość bułgarska. Z kolei piątek 18 września miał miejsce uroczysty koncert „Formy muzyki” (Podoby hudby), którego organizacji podjęła się mniejszość grecka. Odbył się on w przepięknej sali Morawskiej galerii. W jego ramach można było zobaczyć wystawę poświęconą 210. rocznicy urodzin Fryderyka Chopina, przygotowana przez pana Mariana Steffka i wypożyczona przez Klub Polonus z Ośrodka Dokumentacyjnego Kongresu Polaków. Po koncercie wystawa została zainstalowana w Bibliotece Jirzego Mahena, gdzie wkrótce odbędą się „Dni polskiej kultury”. Na koncercie wystąpiła Martina Macko, sopranistka i aktywna czlłonkini Klubu Polonus, z pieśniami Chopina. Jak powiedziała pani Martina, pierwszy utwór – pieśń „Dumka” odnosi się do koronawirusa, ponieważ wyraża smutek z tego to powodu, że artysta nie może żyć bez publiczności, a publiczność nie może przychodzić na koncerty. Drugim utworem była pieśń „Gdybym to ja była słoneczkiem na niebie”.

Kulminacja festiwalu nastąpiła w sobotę 19 września, kiedy to odbył się tzw. „Babylon pod Szpilberkiem” – z całodniowym programem kulturalnym i stoiskami gastronomicznymi na Placu Morawskim. O godz. 11.30 rozpoczął się barwny pochód ulicami miasta, w którym wziął udział zaproszony przez Polonus Zespół Taneczny „Oldrzychowice”. Na scenie zaprezentował wiązankę tańców cieszyńskich. Oprócz tego na scenie wystąpiły zespoły węgierski, bułgarski, dwa zespoły greckie, ukraiński, słowacki oraz wietnamski. Wieczorem odbył się koncert jazzowy orkiestry Big Band Gustava Brohma wraz z wokalistką Zuzaną Gamboa. Warto dodać, że orkiestra ta powstała w roku 1940 i w tym roku obchodzi jubileusz 80-lecia pracy artystycznej.

Na podsumowanie można napisać, że Brno poprzez organizację festiwalu po raz kolejny udowodniło, że jest miastem przyjaznym dla innych kultur i narodowości i potrafi pokazać bogactwo środowiska wielokulturowego.

Danuta Koné-Król