– Co roku, siadając przy wigilijnym stole, rozpoczynamy od śpiewania kolęd o Bożym Narodzeniu naszego prapradziadka. Również przy innych okazjach śpiewamy jego pieśni albo słuchamy nagrań jego wnuków i wnuczek, którzy byli z nim w bliższym kontakcie niż my dzisiaj – powiedziała „Głosowi” praprawnuczka Adama Sikory, Brigita Seifert. Święta, podobnie jak każdy weekend, spędza w domu rodzinnym pod nr 135. Tam mieszka jej matka Anna, prawnuczka poety, z mężem, tam żył i tworzył Adam Sikora. Jak podkreślił w niedzielę prezes MK PZKO w Jabłonkowie, Jan Ryłko, fakt ten upamiętnia tablica na ścianie ufundowana przez miejscowych PZKO-wców. 

 

Adam Sikora ma w Jabłonkowie nie tylko tablicę. Jego imię nosi też Izba Regionalna w Domu PZKO. Została założona w 1997 roku. Co dziś możemy powiedzieć o Adamie Sikorze? Urodził się przed dwustu laty, 14 grudnia, i, co ciekawe, również 14 grudnia, tyle że w 1871 roku, zmarł. Po ojcu został tkaczem, po ojcu odziedziczył też gospodarstwo. – Był człowiekiem wszechstronnie uzdolnionym. Oprócz opanowania warsztatu tkackiego, z którego wychodziły przepiękne płótna dające początek „ćwilichowym” koszulom, już od młodego wieku tworzył, pisząc wiersze, piosenki, pieśni nabożne i świeckie. Najbardziej znane i najbardziej rozpowszechnione wśród jabłonkowian są kantyczki – oryginalny zbiór kolęd, pastorałek i jasełek – przybliżył Jan Ryłko podczas uroczystości poświęconej poecie. Jak zaznaczył, Adam Sikora, mając 12 lat, pod wpływem powstania listopadowego z lat 1830-31 napisał swój pierwszy wiersz „Do ułanów”.

 

Później, dzięki synowi Ludwikowi, który zaangażował się w wydawanie dzieł swojego ojca, opublikowano również inne jego utwory. Część z nich razem z oryginalnymi notatkami o tkactwie została zawarta w publikacji pt. „Adam Sikora poeta, tkacz z Jabłonkowa”. Jako reprint jego wybranych dzieł i utworów wydało ją w związku 2000. rocznicą urodzin twórcy, MK PZKO w Jabłonkowie pod redakcją Stanisława Gawlika. W niedzielę wszyscy uczestnicy spotkania otrzymali po jednym jej egzemplarzu w prezencie. 

 

Spośród dzieł Adama Sikory największą popularnością cieszą się kantyczki. W regionie jabłonkowskim, a dzięki kapelom i zespołom folklorystycznym również poza nim, są wykonywane do dziś.

 

 

 

Fot. Norbert Dąbkowski