Każdy z 22 rozdziałów opowiada o miejscowości lub regionie, przez który w okresie międzywojennym biegła granica Polski. Autor zapoznaje czytelnika z historią opisywanych miejsc, wzbogacając przekazywaną wiedzę własnymi obserwacjami, wspomnieniami żyjących jeszcze świadków międzywojnia, jak i opowieściami i poglądami dzisiejszych mieszkańców.

Dawnemu trójstykowi granic Polski, Niemiec i Czechosłowacji poświęcony jest rozdział „Trójstyk. Graniczne meandry Olzy”, podzielonemu Śląskowi Cieszyńskiemu reportaż pt. „Twierdza Zaolzie”. Autor przytacza w nim wypowiedzi kilku osób związanych z naszym regionem. Jego rozmówcami byli: Melchior Sikora, Andrzej Russ, Izabela Kapias, Jarosław jot-Drużycki, Jan Siwy, Lubomír Matěj, Otmar Kantor, Gabriel Kopeć.

„Wymazana granica” to w dużej mierze opowieść o okrucieństwach wojny, masakrach ludności cywilnych, wywózkach, wysiedlaniu. A także o tym, że człowiek żyjący na granicy, obojętnie której, przez oba kraje uważany jest za obcy, podejrzany element.

„Rodzisz się Polakiem w Niemczech, potem żyjesz w Polsce, ale za chwilę Niemcy siłą biorą cię do wojska. W końcu Polacy się na ciebie wściekają za służbę w Wehrmachcie, nazywają zdrajcą i traktują jak Szwaba, który nigdy żadnej kariery nie zrobi. Każdy cię w dupę kopnie. Wypisz wymaluj Ślązak w XX wieku” – mówi Dawid Wacławczyk z Raciborza w reportażu „W śląskich butach”.

Obszerny materiał poświęcony książce Grzywaczewskiego, a w szczególności rozdziałom o Zaolziu, zamieścimy we wtorkowym papierowym wydaniu „Głosu”.