_-_transp.png){kind=spacer}
Wystawa wspomnieniowa. Warto obejrzeć prace Władysława Ćmiela | 24.04.2024
W budynku Biblioteki Regionalnej na rynku Masaryka
w Karwinie-Frysztacie można do końca kwietnia oglądać obrazy olejne, pastele
oraz akwarele autorstwa Władysława Ćmiela, nieżyjącego już artysty plastyka,
który w roku bieżącym obchodziłby 85. urodziny.
Ten tekst przeczytasz za 1 min. 30 s
Jeden z wystawionych obrazów. Fot. ARC
– Urodził się w
Karwinie-Sowińcu, wychował w Karwinie-Nowym Mieście. Od zawsze miał dwie
artystyczne pasje: śpiew i malarstwo. Choć z karwińskim zespołem „Przyjaźń”
związany był wiele lat, to malarstwo ostatecznie wygrało. Pierwszy, namalowany
przez niego, jeszcze jako nastolatka, obraz, skradziono. – To był znak – mówi
Władysław Ćmiel, karwiński malarz i założyciel pierwszej w mieście prywatnej
galerii Magal, którą w latach 1991-1998 roku prowadził we Frysztacie razem z
żoną Janiną – tymi słowami rozpoczęła w maju
2014 roku, a więc przed 10 laty wywiad do „Głosu Ludu” z malarzem red. Elżbieta
Przyczko.
Artykuł ukazał się pod tytułem „Maluj, bo za chwilę już tego nie będzie” i nawiązywał do ulubionych tematów artysty, jakimi były kwiaty. Nie zabrakło ich też na wystawie wspomnieniowej. Zanim powstały obrazy z natury, a więc bukiety czy krajobrazy, poprzedzały je studia artystyczne w ostrawskim konserwatorium, na które pan Władysław zapisał się już jako dorosły. Z zawodu jednak był technikiem i do sztuki miał o tyle blisko, że związał się z karwińskim chórem „Przyjaźń”, gdzie przez 18 lat pełnił funkcję prezesa i kierownika organizacyjnego. Malarstwo jednak zwyciężyło, a tematy pojawiały się na każdym kroku, podczas karwińskich spacerów czy na najróżniejszych plenerach, gdzie uwieczniał portrety, martwe natury, miejskie klimaty. (koł)
Władysław Ćmiel. Fot. ARC
Artykuł ukazał się pod tytułem „Maluj, bo za chwilę już tego nie będzie” i nawiązywał do ulubionych tematów artysty, jakimi były kwiaty. Nie zabrakło ich też na wystawie wspomnieniowej. Zanim powstały obrazy z natury, a więc bukiety czy krajobrazy, poprzedzały je studia artystyczne w ostrawskim konserwatorium, na które pan Władysław zapisał się już jako dorosły. Z zawodu jednak był technikiem i do sztuki miał o tyle blisko, że związał się z karwińskim chórem „Przyjaźń”, gdzie przez 18 lat pełnił funkcję prezesa i kierownika organizacyjnego. Malarstwo jednak zwyciężyło, a tematy pojawiały się na każdym kroku, podczas karwińskich spacerów czy na najróżniejszych plenerach, gdzie uwieczniał portrety, martwe natury, miejskie klimaty. (koł)
