czwartek, 2 maja 2024
Imieniny: PL: Longiny, Toli, Zygmunta| CZ: Zikmund
Glos Live
/
Nahoru

Zbliża się Światowy Dzień Lalkarstwa. To święto ludzi, którzy „którzy wykonują jeden z najskromniejszych zawodów” | 18.03.2024

Oddając się grze lalkami bez względu na wszelką możliwą formę uprawianej przez nas sztuki, odprawiamy starożytny rytuał. Sprawiamy, że lalkarz i widz doświadczają własnej transcendencji – napisała w orędziu na 21. Światowy Dzień Lalkarstwa pochodząca z Bośni peruwiańska aktorka Ines Pasic.

Ten tekst przeczytasz za 2 min. 15 s
„Niesamowita wyprawa lewej skarpetki” – jedna z najnowszych propozycji Bajki Teatru Cieszyńskiego. Fot. Karin Dziadek

Zwyczajowo 21 marca obchodzony jest Światowy Dzień Lalkarstwa (World Puppetry Day), ustanowiony przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Lalkarzy UNIMA powołane do życia w 1929 r. w czeskiej Pradze, a od 1981 r. mające swoją główną siedzibę we francuskim mieście Charleville-Mézieres.

Światowy Dzień Lalkarstwa, uroczyście obchodzony od 2003 r., uchwalono podczas 18. Kongresu UNIMA w 2000 r. w Magdeburgu, a jego pomysłodawcą był Djavad Zolfagori, występujący w imieniu Narodowego Centrum UNIMA z Iranu. Dwa lata później, w czerwcu 2002 r., podczas spotkania Rady UNIMA w Atlancie, wiceprezydent UNIMA i prezydent Komisji Azja-Pacyfik Dadi Pudumjee zaproponował, by świętować tę uroczystość 21 marca.

Za polską część obchodów, które rozpoczną się w poniedziałek od uroczystości w siedzibie Olsztyńskiego Teatru Lalek, odpowiadają Polski Ośrodek Lalkarski POLUNIMA (polski ośrodek Union Internatinale de la Marionnette skupiającego centra w 60 państwach), Sekcja Teatrów Lalkowych Związku Artystów Scen Polskich ZASP-Stowarzyszenia oraz Olsztyński Teatr Lalek.

– Jesteśmy ludźmi, którzy wykonują jeden z najskromniejszych zawodów. Nasz paradoks polega na tym, że mimo to rozmawiamy, debatujemy i wściekamy się na boski świat z intymnością i szczerością starego małżeństwa – czytamy w jej orędziu przesłanym PAP przez Polski Ośrodek Lalkarski POLUNIMA.
Zwróciła uwagę, że „za każdym razem, gdy drewniana głowa ożywa w naszych rękach lub sznurki marionetki zdają się potwierdzać związek między wszystkimi żywymi istotami, odkrywamy siebie na nowo jako bohaterów przedstawianej historii”. – Za każdym razem, gdy animowany obiekt odsłania zamieszkujące w nas wspomnienia, a wyjawiane tajemnice stają się realne przy pomocy gry światła i cienia, nasz czas historyczny staje się ponadczasowy. Kiedy postacie żyjące na powierzchni naszej skóry zawładną każdą częścią naszego ciała, zdaje się nam wtedy, że zawieramy w sobie całe człowieczeństwo świata – wyjaśniła artystka.
Obiecujemy, że w związku ze świętem, wpadniemy do aktorów Bajki Teatru Cieszyńskiego w Czeskim Cieszynie. 




Może Cię zainteresować.