Ale to nie wszystko, bo kwesta ta ma także inny wymiar – wzmacnia więzi międzyludzkie, jest okazją, aby wzajemnie złożyć sobie życzenia. Wiele osób, głównie tych starszych, czeka już na kolędników – nie tylko z pieniędzmi, ale też ze słodyczami czy ciasteczkami świątecznymi. 

 

Pandemia koronawirusa wpłynęła na wszystkie sfery naszego życia, także na charytatywną. W zeszłym roku kwesta nie mogła się odbyć w tradycyjny sposób, kolędników zastąpiły skarbonki stacjonarne oraz przelewy elektroniczne. Być może te formy są prostsze i szybsze, ale bez tradycyjnego kolędowania w terenie, bez składania życzeń sąsiadom, bez oznaczania kredą ich domów inicjałami Mędrców ze Wschodu, kwesta ta jest niezupełna i odarta z tego, co ją wyróżnia spośród innych zbiórek publicznych. 

 

W tym roku kolędnicy ponownie wyszli w teren, chociaż prawdopodobnie jest ich mniej. Konkretne wyniki poznamy jednak dopiero po zakończeniu kwesty. Wolontariusze są w trudniejszej niż zwykle sytuacji, być może część osób, które przed pandemią chętnie otwierały im drzwi, teraz tego nie zrobią w obawie przed możliwością zakażenia się koronawirusem. Niektóre grupki w ostatniej chwili musiały szukać zastępstwo za osobę, która trafiła na kwarantannę czy została izolowana. 

 

Pomimo to jestem dobrej myśli. Wierzę, że Kwesta Trzech Króli będzie udana, że podobnie jak jej poprzednie, zorganizowane przed pandemią edycje, także ta tegoroczna sprawi radość kolędnikom, darczyńcom i obdarowanym.