– Propozycja ze strony włodarzy Polskiego Związku Narciarskiego wpłynęła w ostatnim tygodniu marca, tuż przed finałowymi zawodami serii biegów długodystansowych, w których startowała moja drużyna Bauer Ski Team. Oczywiście, jak to w życiu bywa, włodarze związku chcieli, żebym podjął decyzję jak najszybciej. Nie mogłem jednak zostawić mojej drużyny za burtą, a więc poprosiłem o zwłokę. Otrzymałem dodatkowe dwa tygodnie do namysłu i chciałbym na waszych łamach podziękować ludziom z polskiego związku za wyrozumiałość. To był jeden z momentów, które przesądziły o tym, że zdecydowałem się przyjąć ofertę prowadzenia męskiej kadry Polski. Właśnie ten pełny profesjonalizm polskich działaczy. Czasowa presja niczego nie rozwiązuje, a wręcz przeciwnie. 

 

 

– Pierwsze wrażenia są jak najbardziej pozytywne. Zaplecze sportowe, program zajęć, wszystko pozapinane było w Zakopanem na przysłowiowy ostatni guzik. Widać, że to najważniejszy ośrodek sportów zimowych w Polsce. My mieliśmy okazję skorzystać z dobrodziejstwa tamtejszego centrum olimpijskiego. Do pełni szczęścia zabrakło tylko śniegu (śmiech). Nastawiliśmy się na klasyczny model letnich przygotowań. Czyli były biegi przełajowe, nartorolki, siłownia, basen. Taka wszechstronna zaprawa. 

– Faktycznie, wyniki chłopaków w Pucharze Świata, a także w dużych imprezach międzynarodowych były dalekie od ideału. Z obecnej kadry, w swojej karierze zawodnika miałem okazję rywalizować na trasie tylko z Maciejem Staręgą. I uważam, że Maćka stać na powrót do czołówki. Będę się też oczywiście troszczył o młodych zawodników, którzy dopiero stawiają pierwsze kroki w międzynarodowym peletonie. Polacy są głodni sukcesu, co podkreślali w Zakopanem na każdym kroku. Skończyły się medalowe czasy Justyny Kowalczyk i warto wyłonić następcę. Niewykluczone, że dojdzie do zmiany warty i nową gwiazdą biegów narciarskich zostanie któryś z chłopaków z mojej kadry. Jak już mówiłem, Maciej Staręga wciąż ma sporo do zaoferowania, ale liczę też na młode wilki. Duży potencjał mają chociażby bracia Kamil i Dominik Bury. 

 

 

– Słyszałem, że w końcówce poprzedniego sezonu pojawiły się propozycje zacieśnienia współpracy pomiędzy dziewczynami i chłopakami z reprezentacji. Słyszałem też, że pojawiły się pierwsze zgrzyty, ale wierzę, że ten pomysł warty jest świeczki. Do sukcesu w sporcie potrzebni są ludzie i dobre relacje interpersonalne. A kluczem do wygrywania jest pozytywna energia. Justyna Kowalczyk w roli trenerki może wiele zdziałać. Wspólnie z Aleksandrem Wierietielnym już w przeszłości udowodnili, że nie ma rzeczy niemożliwych. 

– Każdy prezes, co zrozumiałe, liczy na medale. Nie mogę jednak obiecać szybkiej poprawy z dnia na dzień. Biegi narciarskie to nie futbol, gdzie czasami wystarczy wymiana trenera i drużyna zaczyna grać jak z nut. W sportach zimowych jest inaczej. Potrzebna jest praca od podstaw, spokojna, nastawiona na konsolidację drużyny. Z mojej strony mogę dodać, że rozmawiałem o moich wizjach dotyczących m.in. logistyki i zaplecza dla zawodników. W Polsce jest inaczej niż w Czechach. W Polsce nie ma czegoś takiego, jak wsparcia zawodników ze strony wojskowych klubów. W Czechach mamy Duklę, która finansowo utrzymuje m.in. młodych narciarzy. To ważne zwłaszcza w okresie treningowym. Chciałbym, żeby w Polsce zainspirowali się naszym, czeskim pomysłem. Zobaczymy, co z tego wyniknie. Oczywiście w mojej gestii nie leży szukanie konkretnych sponsorów, ale mogę służyć doświadczeniem i kontaktami. Jeśli chodzi o kwestie budżetowe na sezon 2019/2020, to sekcja biegów narciarskich w PZN nie ma powodów do narzekań. Nie możemy się, rzecz jasna, równać z potęgami w rodzaju reprezentacji Norwegii czy Szwecji, ale z tego, co miałem okazję sprawdzić, jest dobrze. 

– Raczej przypadek, aczkolwiek awans Michala to nie zbieg okoliczności, a naturalna konsekwencja jego świetnej pracy w poprzednich latach w roli asystenta Stefana Horngachera. Michal w pełni zasłużył na awans i życzę mu powodzenia w nowej roli. Przede mną długa droga, żeby zaskarbić sobie serca polskiej publiczności. Michalowi już się udało, a więc będzie miał ułatwioną sprawę. Wiem, że z jego głosem liczą się wszyscy, włącznie z gwiazdami pokroju Kamila Stocha czy doradcy i legendy skoków narciarskich, Adama Małysza. 

– Chłopaki zaliczą w połowie czerwca w Warszawie testy medyczne i wytrzymałościowe, a potem wspólnie wyruszymy za śniegiem w Alpy. Jak już mówiłem, w Zakopanem wszystko dopisało, ale śniegu na przełomie maja i czerwca raczej nie mogliśmy się spodziewać. Alpy są w tej materii pewniakiem.