– To organizacja złożona z małych aktów miłości zwykłych ludzi z całego świata. W najuboższych krajach świata dzieci nie chodzą do szkoły z powodu nędzy. Aby przeżyć, muszą pracować w polu lub żebrać. A jeśli nawet chodzą do szkoły, to głód nie pozwala im skupić się na nauce. Mary’s Meals, zapewniając dzieciom jeden posiłek dziennie w miejscu ich edukacji, rozwiązuje ten problem i przynosi nadzieję na lepsze życie.

– Około trzech koron. Koszt posiłków na cały rok szkolny dla jednego dziecka wynosi 550 koron. W naszych warunkach to dwa wyjścia do restauracji, a może nawet mniej. W praktyce działa to tak, że organizacja nawiązuje współpracę z mieszkańcami danego regionu, którzy ze swojej strony muszą zadbać o to, żeby w danym miejscu była studnia i kuchnia, bo tam będą gotować jedzenie. Natomiast Mary’s Meals zapewnia surowce, które – jeśli to tylko możliwe – kupuje od miejscowych gospodarzy. Dzięki temu koszty logistyczne są niewielkie, a gospodarka lokalna jest wspierana. Organizacja działa przede wszystkim dzięki wolontariatowi. Na całym świecie 93 proc. darowizn idzie bezpośrednio na pomoc charytatywną. W RC to aż 100 proc., ponieważ koszty prowadzenia czeskiej filii są finansowane ze źródeł prywatnych.

 

– Dzięki mojej cioci, która mieszka w Brnie, i która w 2018 roku przyjechała do Domu Polskiego PZKO w Sibicy opowiedzieć o tej organizacji. Film pt. „Child 31”, który wyświetliła przy tej okazji, poruszył serca wielu. Ja również postanowiłam włączyć się w wolontariat. 

– Chodziłam wtedy dopiero do 8. klasy, z organizacją czegokolwiek było więc raczej średnio. Starałam się jednak pomagać innym, którzy coś robili. Razem z siostrą i rodzicami zaangażowaliśmy się np. w pomoc przy projekcie „Plecaczki do szkół”. Udzielałam się też w przygotowaniach prezentacji nt. Mary’s Meals w kawiarni parafialnej przy kościele katolickim w Czeskim Cieszynie, piekłam pierniczki i oferowałam je na kościelnych jarmarkach, a z kolei na konferencji charyzmatycznej w Brnie sprzedawałam lody dla Mary’s Meals oraz obsługiwałam stoisko informacyjne. Dużo też opowiadam o tym kolegom.

 

– Po prezentacji, którą zorganizowałam w szkole, pewien kolega powiedział mi, że chciałby się w to włączyć. Koleżanka zaś stwierdziła, że to bardzo ciekawa sprawa. Zawsze podkreślam, że pomóc może naprawdę każdy i to na wiele sposobów.

– Na pewno sprawia mi wielką radość. Dzięki tym działaniom spotykam też wielu wspaniałych ludzi. Chociaż wiem o Mary’s Meals od 2018 roku, to dopiero minionej jesieni, kiedy w Medjugorje poznałam Dany’ego Gomwe z Zimbabwe, jeszcze bardziej się zapaliłam. Kiedy opowiadał o tym, jak sprowadził Mary’s Meals do placówki edukacyjnej, którą prowadzi, i opowiadał historie swoich podopiecznych, uświadomiłam sobie, jak Mary’s Meals potrafi być skuteczna w swoich działaniach. To jest bardzo poruszające, kiedy dowiadujemy się, że ludzie, którym pomagamy, nagle nie mają już ambicji przeżyć tylko do następnego dnia, ale chcą zostać lekarzami, prawnikami, nauczycielami, pomagać innym i wyciągnąć kraj z nędzy. To naprawdę niesamowite, że dzieci przekraczają granice sąsiednich państw lub wędrują długie kilometry po to, żeby dotrzeć do szkoły, w której jest Mary’s Meals. 

 

***