Dla więźniów obozów koncentracyjnych, codziennie narażonych na śmierć z głodu i wycieńczenia i wystawionych na nieustanne szykany, możliwość korespondowania z rodziną odgrywała istotną rolę w walce o przetrwanie. Dawała nadzieję, powstrzymywała przed samobójstwem – „pójściem na druty”. Zaprezentowane na spotkaniu listy z niemieckich obozów koncentracyjnych mają wartość unikatową jako dokumenty historyczne, ponieważ większość z nich była świadomie niszczona przez powracających więźniów, którzy także w ten sposób próbowali zerwać z koszmarami przeszłości. Kim byli ich nadawcy? W jakich obozach koncentracyjnych byli więzieni? O czym pisali do swoich rodzin? Prezentacja kilku listów – bezcennych pamiątek zachowanych w zbiorach Książnicy Cieszyńskiej – pomoże znaleźć odpowiedzi na te pytania, a być może stanie się także impulsem do szerszej refleksji nad wcale nie tak odległymi czasami.