Na scenie, stylowo przybranej kurtyną z migoczącymi gwiazdami, postawiono także stół wigilijny, a przy nim zasiadł Tadeusz Filipczyk z rodziną. Wnuczka Karolinka pomagała dziadkowi rozpakowywać podarunki odnoszące się do poszczególnych zespołów Polskiego Związku Kulturalno-Oświatowego, które kolejno przedstawiały swój bogaty repertuar. I tak na przykład miotła to był podarunek od zespołu „Bystrzyca”, który zatańczył mietlorza, ciupaga od góralskiego „Zaolzia” i „Zaolzioczka” z Jabłonkowa, zegar od „Oldrzychowic”, które zatańczyły m.in.„Godziniorza”. „Suszan” z do niedawna górniczej Suchej Górnej symbolizował węgiel, zaś zespół – gospodarza koncertu – „Olzę” domek z piernika, bo to przecież „W Cieszynie na rynku wedle piernikorza...” Największą zagadką były podarunki „Błędowic” – ołomunieckie serki oraz matrioszka. Ale i ta zagadka wyjaśniła się, kiedy ze sceny zabrzmiała piosenka „Ołomuniec piekne miasto”, a następnie tancerze pokazali rosyjską wersję polki.

Publiczność, która do ostatniego miejsca zapełniła salę, podziwiała folklor, lecz zakosztowała także typowo świątecznej atmosfery dzięki kolędom i pastorałkom w wykonaniu kapeli „Lipka” i chórku jabłonkowskiego Koła PZKO. W finale koncertu tancerki „Olzy” podzieliły wszystkich widzów wigilijnymi opłatkami i wszyscy razem, wraz z zespołami, odśpiewali kolędę „Cicha noc”. Życzenia świąteczne złożył zebranym prezes PZKO, Jan Ryłko, oraz Tadeusz Filipczyk, kóry posłużył się wierszem kończącym się słowami: „Tóż wóm życzym zdrowie, kochani ludkowie, niech was opatruje Niebiesko Dziecina! Tego wóm życzym jo i cało moja rodzina”.

O trzynieckim koncercie napiszemy obszernie także we wtorkowym, świątecznym wydaniu „Głosu Ludu”.

Zdjęcia Danuta Chlup