– Tytuł brzmi „RozMYwani# – Literatura polska na Zaolziu 1920-2020”. Inspiracją do tego tytułu były słowa czy też prognoza Władysława Sikory, wybitnego zaolziańskiego poety, a także literaturoznawcy, który stwierdził, że po 1989 roku polskie życie na Zaolziu się rozmywa. Miał na myśli to, że w przeszłości stanowiła ona czynnik spajający, integrujący lokalną polską społeczność, natomiast po 1989 roku zaolziańskie polskojęzyczne środowiska literackie poszły bardziej w stronę integracji ze środowiskami czeskimi – wyjaśniał Wojciech Święs, który stworzył scenariusz wystawy, jej aranżację, napisał obszerne komentarze, wymyślił tytuł, a nawet zaprojektował plakat. 

Jak zaznaczył, tytuł można rozumieć znacznie szerzej, tym bardziej że literatura jest tutaj tylko pretekstem do szerszego pokazania losów Zaolzia i jego mieszkańców. – Rozmywanie można odnieść też do systematycznego zmniejszania się liczby Polaków na Zaolziu na przestrzeni ostatnich stu lat – według ostatniego Spisu Ludności jest to niespełna 27 tys. osób, a także do tożsamości. W dwudziestoleciu międzywojennym chodziło bowiem o jasne deklaracje polskości przejawiające się przywiązaniem do barw narodowych. W okresie komuny zaolziańscy Polacy zaczęli jednak nabierać nieufności do Polaków z drugiej strony granicy, a teraz mówi się wręcz o obcości w stosunku do mieszkańców Polski. Polska tożsamość Zaolziaków przejawia się zaś głównie w powiązaniu z regionalnym folklorem – zauważył autor wystawy.