Spacer z dziewięcioma przystankami (w przypadku uczniów pierwszego stopnia ośmioma) był jednym z działań w ramach długofalowego projektu realizowanego przez szkołę pn. „Jak się żyło w Karwinie, której już nie ma”, ogłoszonego z okazji 130. rocznicy urodzin Gustawa Morcinka.  

– Chcemy uświadomić uczniom, że tu było miasto, tu była Karwina. To jest naszym głównym celem – mówił dyrektor szkoły Tomasz Śmiłowski. – Mamy na przykład stanowisko, na którym mówimy o szkołach, białej i czerwonej, ale również o placówce Masaryka i jego pomniku, który dziś stoi na rynku we Frysztacie. Jest przystanek, gdzie przypominamy sobie kolonie, w których żyła znaczna część mieszkańców Karwiny, o egzotycznych nazwach Meksyk czy Nowy Jork. Nie mogliśmy pominąć kapliczki, która stoi na miejscu największej katastrofy górniczej, przez teren byłej kopalni Franciszka przechodzimy na cmentarz, gdzie odwiedzamy mogiłę poległych górników i grób inżyniera Celestyna Racka. Nie możemy także pominąć grobu przedwojennego burmistrza Karwiny Wacława Olszaka, którego tablica pamiątkowa wisi na naszej szkole. Później uczniowie idą do krzywego kościoła, na dawny przystanek tramwajowy i do kopalni Gabriela.

Młodsze dzieci, którym towarzyszyliśmy we wtorek, chętnie i z zapałem rozwiązywały zadania. W kościele pw. św. Piotra z Alkantary sprawdzały za pomocą poziomicy, czy krzywa jest podłoga, czy ściany (okazało się, że ściany), z przewodnikiem Bronisławem Szyją wspięły się na kościelną wieżę, gdzie zawieszone są dzwony. Na przystanku tramwaju wysłuchały nagranych przez nauczycielkę Dorotę Śmiłowską wspomnień pana Henryka Wranika i na tej podstawie rozwiązywały zadania dotyczące tras karwińskich tramwajów. Ciekawostki, zadania i quizy przygotowane przez nauczycielki czekały na uczniów na każdym ze stanowisk.