Spotkaliśmy się, żeby zrobić coś unikatowego – przyznała Magdalena Wierzgoń z Zespołu Pieśni i Tańca „Olza” z Czeskiego Cieszyna, który był gospodarzem sobotniego wieczoru. Koncert pokazujący piękno trzech światów – polskiego, morawskiego i słowackiego to efekt projektu, jaki przygotował ZPiT „Olza”. Dzięki wsparciu m.in. Kongresu Polaków w RC, Funduszu Rozwoju Zaolzia, Konsulatu Generalnego RP w Ostrawie oraz prywatnych sponsorów – firm i darczyńców, w Cieszynie udało się zorganizować wydarzenie z udziałem zespołów, które przybliżyły folklor wałaski (Zespół „Sedmikvítek”) oraz folklor słowackiej Myjawy (Zespół „Kopaničiar”).

– Jest wiele różnych projektów dotyczących folkloru, ale my chcieliśmy zrobić coś więcej. Może dla niektórych widzów to tylko koncert trzech zespołów i kapeli, ale dla nas to duża wartość w zakresie współpracy i komunikacji z innymi zespołami. To doświadczenie, z którego skorzystamy w przyszłości – podkreśliła Magdalena Wierzgoń.

Zaproszone zespoły to formacje, które ZPiT „Olza” miał okazję odwiedzać przy okazji innych wydarzeń – tancerze z Czeskiego Cieszyna brali udział w Frenštátské slavnosti, jakie organizował „Sedmikvítek” oraz w programie Erasmus na Myjawie, gdzie gospodarzem był „Kopaničiar”.

– To są już nasi znajomi, dlatego ta pierwsza edycja „Mozaiki Folkloru” jest organizowana w bardzo przyjaznym duchu – podkreśliła Magdalena Wierzgoń. – Zawsze można coś zrobić lepiej, ulepszyć, poprawić, a takie spotkania, jak „Mozaika Folkloru” poszerzają nam horyzonty. Pokazują, jak funkcjonują inne zespoły oddalone o 300-400 kilometrów. To unikatowe doświadczenie wynikające ze współpracy – dodała. 

Koncert „Mozaika Folkloru” dowiódł, że folklor wciąż ma się bardzo dobrze. Już na 45 minut przed rozpoczęciem wydarzenia do wejścia do teatru pierwsi widzowie ustawiali się w kolejce. Publiczność wypełniła gmach teatru niemal po brzegi oglądając zgrabnie przygotowany program – tancerze i muzycy z poszczególnych zespołów płynnie zmieniali się na scenie wykonując pieśni i tańce z rodzimych stron – „Olza” z regionu Śląska Cieszyńskiego oraz innych regionów Polski, „Sedmikvítek” folklor wałaski, a „Kopaničiar” folklor słowackiej Myjawy.

Zespół „Sedmikvítek” przybliżył folklor wałaski. Fot. Łukasz Klimaniec

Choć artyści prezentowali różne tańce, śpiewy, stroje, melodie i kulturę, to łączył ich wigor i zamiłowanie do folkloru. Zdaniem prof. Daniela Kadłubca, który zasiadł na widowni, innym wspólnym mianownikiem była tradycja.

– Folklor łączy tradycja, a tradycja jest uniwersalna. Ci wykonawcy realizują tradycję swoich grup etnicznych – zauważył znany badacz kultury i folkloru. – To piękne i bardzo ważne w dzisiejszym świecie, który ulega globalizacji i w którym zatracają się wartości etniczne i regionalne. Świat, w którym wszystko jest takie same, jest ubogim światem. Dlatego tradycja jest tak ważna. Każdy powinien zachować własną tożsamość i odrębność. To wartości ponadczasowe, które stanowią wymiar bogactwa kultury światowej. Niech każdy pielęgnuje to, co odziedziczył po przodkach, wtedy świat będzie bogaty – ocenił prof. Daniel Kadłubiec.