– Szkole powodzi się bardzo dobrze. W ostatnich kilku latach przeszła wyraźną metamorfozę. Jeśli pyta pani o liczbę uczniów, to wiadomo, że zawsze jest ona odzwierciedleniem pewnej sytuacji społecznej i demograficznej. Dlatego nie chcę tego ujmować w kategoriach „było gorzej”, „jest lepiej” lub mówić o trendach. W naszym przypadku te liczby są mało przewidywalne i ma na nie wpływ wiele czynników. I tak np. szóstoklasistów mamy obecnie 12, w klasie dziewiątej jest 10 uczniów, mniej liczne są natomiast klasy 7. i 8.

– Nasi uczniowie pochodzą z różnych środowisk, różna jest też motywacja rodziców zapisujących do nas swoje dzieci. Uczą się u nas dzieci naszych byłych wychowanków. Czasem rodzina przeprowadza się z Polski do Ostrawy czy okolic Lutyni Dolnej i trafia do nas. Są czeskojęzyczni rodzice, którzy chcą nawiązać do swoich korzeni, bo babcia pochodziła z Polski i oni odświeżyli dawne relacje rodzinne. Mamy polsko-czeskie rodziny, które są zainteresowane dwujęzyczną edukacją, podoba im się mała liczba dzieci w klasie i klimat rodzinnej placówki, w której wszyscy się znają. Niektórzy z kolei wybierają nas ze względu na metody nauczania, które stosujemy.