Na szczęście tego nie zrobili. 1200-kilogramowy Adam i o połowę lżejszy Józef ocaleli. Dzwony wróciły do Bogumina po latach poszukiwań, a później negocjacji ze stroną niemiecką. Adam po wojnie trafił bowiem do kościoła parafialnego w Remscheidzie, Józef zaś do kościoła parafialnego w Wuppertalu. Dzięki zaangażowaniu Stowarzyszenia Obywatelskiego Przyjaciół Historii Bogumińskiej w środę boguminiacy mogli przywitać dzwony na powrót w swoim mieście.

– Z powrotu dzwonów bardzo się cieszymy. Mamy już co prawda nowe, ale w przeciągu pięciu lat chcielibyśmy zdobyć pieniądze oraz sprawdzić, czy statyka dzwonnicy pozwoli na zawieszenie obok obecnych dzwonów również tych pierwotnych – powiedział w czasie uroczystości proboszcz kościoła w Starym Boguminie, ks. Jan Bernard Mryka. Na razie dzwony będą się znajdować w bocznej kaplicy kościoła, później, po zakończeniu remontu, zostaną umieszczone w westybulu secesyjnego Domu Narodowego, który dzieli od kościoła zaledwie kilkadziesiąt metrów.

Dzwony przekroczyły granice Czech już w połowie grudnia ub. roku. Najpierw jednak trafiły jeszcze do pracowni ludwisarskiej w Brodku pod Przerowem, gdzie przywrócono im dawny blask. Stało się tak dzięki wsparciu władz Bogumina, które przekazały na ten cel 140 tys. koron.

Dzwony Adam i Józef są prawdziwym zabytkiem kultury oraz świadkiem historii Bogumina. Odlane zsotały w 1620 roku przez opawskiego mistrza ludwisarskiego, Hansa Knauffa. W wieży kościoła Narodzenia Panny Marii wisały aż do marca 1942 roku. Potem jako zabytkowe dzieła trafiły na cmentarz dzwonów, by później przez 62 lata służyć w niemieckich parafiach.

Miłośnicy historii bogumińskiej, którzy chcą zachować w pamięci wyjątkowy moment przekazania dzwonów starobogumińskiej parafii, mogą zakupić ich miniatury. Na zamówienie zostaną one wykonane z brązu przez ludwisarzy w Brodku. Miniatura Adama wynosi 11 cm, a mniejszego Józefa 7,5 cm. Zamówić je można w domu Pod Rycerzem na Rynku Wolności w Starym Boguminie.