Polskie Gimnazjum nie było jego pierwszym wyborem, bo egzaminy wstępne jako obiecujący skrzypek zdawał do Wyższej Pedagogicznej Szkoły Muzycznej w Ostrawie. Ponieważ jego rodzice chodzili do kościoła, nie został przyjęty. – To było moje szczęście, bo dzięki temu poszedłem do gimnazjum orłowskiego – przekonuje. Naukę w gimnazjum rozpoczął, mając zaledwie 14 lat. Maturę zdawał trzy lata później.

 

Swoje umiejętności gry na skrzypcach wykorzystał jednak także w gimnazjum. Razem z o rok starszym kolegą, synem profesora Bolka, który z kolei grał na fortepianie, tworzyli zgrany duet. – Występowaliśmy w auli szkolnej na rozpoczęciu roku szkolnego, a także przy innych okazjach. Zdarzyło się, że nazajutrz po występie były historia i geografia. Prof. Bolek tak wtedy mówił: „Chłopcy znowu wczoraj grali, więc damy im spokój” – opowiada znany śpiewak. O nauczycielach gimnazjum wypowiada się w samych superlatywach. Wspomina np. wymagającego pedagoga i lingwistę, prof. Błanika, u którego na własne żądanie jako pierwszy w historii gimnazjum zdawał maturę z języka niemieckiego.

 

Klemens Słowioczek dojeżdżał do gimnazjum pociągiem jeszcze starą trasą Kolei Koszycko-Bogumińskiej, która prowadziła przez Stonawę do Orłowej. – Mieszkałem niedaleko dworca w Stonawie, w miejscu, gdzie dziś wiedzie główna droga w kierunku Karwiny. Od pociągu w Orłowej szliśmy na Obroki. Na skróty droga zajmowała nam kwadrans. Czasem koleżanki wysyłały mnie do sklepu po papierosy. Lipy bez filtra kosztowały 2 korony – mówi.

 

Zamknięcie starej trasy kolejowej zbiegło się w czasie z zamknięciem gimnazjum na Obrokach i z jego przeniesieniem do Łazów. W tym czasie Klemens Słowioczek dojeżdżał już do ostrawskiego konserwatorium muzycznego. Potem skończył studia na JAMU w Brnie, by wreszcie, po upływie kilku lat, zdobyć angaż w słynnej Operze Komicznej w Berlinie. Od kilkunastu lat mieszka na powrót w Stonawie.