Pierwsi dyrektorzy–Polacy Szpitala Śląskiego w Cieszynie, jak również pierwsza kobieta pracująca jako lekarz w tym szpitalu, pochodzili z Zaolzia. Fakty te przypomniała historyk Władysława Magiera na piątkowym spotkaniu w Hawierzowie-Suchej Średniej, które zorganizowało Polskie Towarzystwo Medyczne w Republice Czeskiej razem ze suskim zborem Śląskiego Kościoła Ewangelickiego.

Dzisiejszy Szpital Śląski został założony przez ewangelików w latach 80. XIX wieku. Od początku miał to być szpital powszechny, przyjmujący pacjentów bez względu na narodowość, język i wyznanie. Jego pierwszy dyrektor pochodził z Austrii. Dopiero w 1930 roku mianowano dyrektorem Polaka – dr. Jana Kubisza pochodzącego z Gnojnika, syna śląskiego wieszcza. – Za jego czasów powstały nowe pawilony. Kubisz starał się też ściągnąć najlepszych lekarzy do Cieszyna – mówiła Magiera.

Następcą Kubisza na stanowisku dyrektora oraz naczelnego chirurga był pochodzący z  Suchej Górnej Alfons Mackowski. Podobnie jak Kubisz był chirurgiem, wiadomo też, że obaj lekarze nie darzyli się wzajemnie zbyt wielką sympatią. Mackowski pracował przed wojną w cieszyńskim szpitalu, po zajęciu Zaolzia przez Polskę w 1938 roku został mianowany dyrektorem szpitala w Boguminie. Po wojennej tułaczce, kiedy to trafił m.in. na Wyspy Brytyjskie, wrócił w rodzinne strony i do cieszyńskiego szpitala. Specjalizował się m.in. w operacjach tarczycy. Był zapalonym podróżnikiem, w Oslo zdobywał doświadczenia w chirurgii płucnej, pomagał zakładać szpital w Korei.