Powstanie nie miało militarnych celów. Było jedynie zbrojną odpowiedzią na ludobójstwo oraz zemstą na hitlerowcach dokonaną przez bojowników Żydowskiej Organizacji Bojowej oraz Żydowskiego Związku Wojskowego. Bezpośrednią przyczyną powstania była decyzja o ostatecznej likwidacji getta. W momencie wybuchu walk za jego murami znajdowało się ok. 50-70 tysięcy Żydów (w szczytowym okresie jego zaludnienia żyło tam pół miliona osób). Siły powstańcze składały się zaś najprawdopodobniej z około 1000-1500 słabo uzbrojonych bojowników. Powstańcy stawiali jednak opór wojsku niemieckiemu aż do połowy maja. Podczas walk hitlerowcy dopuszczali się wielu okrucieństw i zbrodni. Wzięci do niewoli powstańcy oraz ludność cywilna byli mordowani na miejscu lub wywożeni do obozów na Majdanku, Poniatowej i Trawnikach. Cały teren dzielnicy żydowskiej spalono i zrównano z ziemią.