czwartek, 2 maja 2024
Imieniny: PL: Longiny, Toli, Zygmunta| CZ: Zikmund
_-_transp.png){kind=spacer}
/ 
Bystrzyca: Szkoła i przedszkole »na maksa«. Kumulacja jubileuszy! | 12.06.2023
350 lat – tyle w sumie, łącząc wszystkie jubileusze, świętowała w sobotę Szkoła Podstawowa i Przedszkole im. Stanisława Hadyny w Bystrzycy. Pierwszy to 100-lecie położenia kamienia węgielnego pod budowę szkoły wydziałowej oraz powstania pierwszej ochronki dla dzieci w Bystrzycy. Drugi to 125. rocznica budowy szkoły ludowej (budynek przy drodze do Nydku). Wreszcie obchodzono także 25-lecie nadania polskiej szkole patrona – założyciela ZPiT „Śląsk”.
Ten tekst przeczytasz za 7 min. 45 s
Na scenie w przedstawieniu jubileuszowym wystąpiło 260 dzieci. Fot. Szymon Brandys
Jubileusz został połączony z festynem i odbył się w plenerze na terenie między bystrzyckimi szkołami. Impreza zgromadziła liczną publiczność, która mogła podziwiać ponad dwugodzinny program obchodów pt. „Szkoło, szkoło, jak mile cię wspominam...” z udziałem uczniów wszystkich klas oraz dzieci przedszkolnych. W sumie 260 występujących. Przedsięwzięcie wyreżyserowały Renata Staszowska wraz z Grażyną Štirbą. Obie nauczycielki napisały również scenariusz, w którego opracowaniu pomogła Barbara Kaleta, była dyrektorka polskiej placówki. W uroczystości wzięły też udział jej koleżanki – szefowe szkoły i przedszkola – Wanda Urbaś, Anna Vlczkowa i Wanda Tomčala.
Taneczna podróż przez historię
W podróż przez historię wprowadził widzów sekstet ósmoklasistek, które zaśpiewały znaną serialową piosenkę do tekstu Jacka Cygana „Życie jest nowelą”. Następnie już w tematycznych siedmiu blokach młodzi artyści zaprezentowali za pośrednictwem tańca i muzyki poszczególne etapy historii bystrzyckich placówek edukacyjnych. Były zatem i początki miejscowego szkolnictwa m.in. z utworami „Nasze Beskidy” oraz „Kiedy ranne wstają zorze” w wykonaniu chóru szkolnego „Crescendo”, i duch lat międzywojennych z charlestonem i swingiem, i czasy komunistyczne z jednej strony z pionierami w czerwonych chustach na scenie (i piosenką „Zawsze niech będzie słońce” w wykonaniu chóru „Wiolinki”), z drugiej zaś zbuntowanymi przedszkolakami tańczącymi na przekór czasom rock'n'rolla.
Starsi uczniowie tańczyli później do peerelowskich hitów Czerwonych Gitar i Maryli Rodowicz, a elementy gimnastyczne pojawiły się na scenie w ramach nawiązania do popularnej w minionej epoce Spartakiády i największego jej hitu, czyli pieśni Michala Davida „Poupata”.
– Chciałam w zabawny sposób przybliżyć historię tej placówki, którą nie wszyscy znają. Jestem bardzo zadowolona z pracy całej grupy nauczycieli i uczniów i dziękuję im za niezwykle kreatywne pomysły – mówiła Renata Staszowska. – Ten stuletni budynek, przez który przewinęło się wiele pokoleń uczniów, musi być dumny z tego, że mówimy tutaj po polsku, dzieci się śmieją, bawią i zdobywają wiedzę – dodała. Występy przeplatały kolejne odsłony filmu przypominającego historię szkoły z tekstami odczytywanymi przez lektora Karola Suszkę.
W towarzystwie pocztu sztandarowego zabrzmiał hymn szkoły skomponowany przez prof. Stanisława Hadynę.
Fot. Szymon Brandys
W towarzystwie pocztu sztandarowego zabrzmiał hymn szkoły skomponowany przez prof. Stanisława Hadynę.
Fot. Szymon Brandys
Ponad 200 lat szkolnictwa w Bystrzycy
Historia bystrzyckiego szkolnictwa liczy ponad 200 lat. Już od swych początków szkoła była ośrodkiem kulturalnym wiosek podgórskich. W 1784 roku powstała pierwsza szkoła wyznaniowa, w której pierwszym nauczycielem był Paweł Kaleta z Karpętnej. – W 1899 roku, dzięki determinacji i staraniom naszych przodków, zamieniliśmy nasza szkołę wyznaniową na szkołę publiczną, dostępną dla wszystkich dzieci – mówił ze sceny dyrektor Bogdan Sikora. – To była ważna zmiana, która umożliwiła nauczanie w języku polskim i przybliżyła nas do idei równego dostępu do edukacji – dodał.
Uczniów przybywało i już w 1898 roku położono kamień węgielny pod nowy murowany budynek dla pięcioklasowej szkoły ludowej, którą uroczyście otwarto w 1901 roku. Ten ponadstuletni budynek stoi dzisiaj przy drodze prowadzącej do Nydku. Dwadzieścia lat później pojawiła się myśl, by założyć szkołę wydziałową. O podjęciu jej budowy zdecydowano w 1923 roku, 7 października położono kamień węgielny (jego poświęcenie odbyło się przy udziale ponad 5000 uczestników z całego Śląska), a już niespełna rok później rozpoczęto naukę w nowej placówce.
– Jubileusz 100-lecia to okazja do spojrzenia w przyszłość z nadzieją i entuzjazmem. Chcemy kontynuować naszą misje, aby nasza szkoła była miejsce, w którym każde dziecko może rozwijać swoje zdolności i pasje – powiedział dyrektor Bogdan Sikora. W 1924 roku w piwnicach polskiej wydziałówki otwarto ochronkę dla dzieci. Pięć lat później w Bystrzycy powstało przedszkole.
Przedszkolaki brawurowo zatańczyły do hitu "Zuppa Romana", przyrządzając na scenie włoską zupę. Fot. SzB
Przedszkolaki brawurowo zatańczyły do hitu "Zuppa Romana", przyrządzając na scenie włoską zupę. Fot. SzB
Hadyna, współczesność i przyszłość
W części poświęconej latom dziewięćdziesiątym w towarzystwie pocztu sztandarowego zabrzmiał hymn szkoły skomponowany przez prof. Stanisława Hadynę do słów wiersza Władysława Młynka „Mowo, moja mowo”. 14 listopada 1998 patronem placówki został założyciel i wieloletni kierownik artystyczny Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk”. Nie mogło zatem w sobotę zabraknąć akcentów z Koszęcina. Jeden z najbardziej znanych utworów Hadyny – „Starzyka” – zaśpiewał Dariusz Żaczek, który zawitał w Bystrzycy z zespołową delegacją. – Przyjechałem z pochodzącą z Zaolzia żoną Aleksandrą oraz kierownikiem chóru Krzysztofem Anczykiem. Szczególnie ten ostatni jubileusz związany z naszym profesorem jest bardzo bliski naszym sercom – mówił w rozmowie z „Głosem”.
Później gromkie brawa zebrały przedszkolaki ze współczesnej bystrzyckiej „Stonogi”. Na scenie, przyrządzając włoską zupę, przebrane w warzywa i kucharzy zatańczyły do hitu niemieckiej grupy Schrott Nach 8 „Zuppa Romana”. Trudno akurat w tej gminie nie doszukiwać się skojarzeń z wójtem Romanem Wróblem, który – również jako były dyrektor szkoły – dziękował ze sceny całej społeczności szkolnej, wyrażając swój podziw nad wszystkimi występami. – To jest szkoła „na maksa”, a nasze przedszkole jest najlepsze na kuli ziemskiej. Jesteście na medal! – mówił.
Najbliższym współczesnej historii odniesieniem był „Taniec Covidowy”, w którym uczniowie klasy 6. przebrani w laboratoryjne białe kitle i zielone „wirusowe” koszulki zatańczyli sirtaki, czyli popularny taniec Zorby. W finale jubileuszowego programu wszyscy uczniowie i przedszkolaki zaśpiewali wspólnie „Bystrzycka szkoła – nas widać, słychać i czuć” w przeróbce piosenki Elektrycznych Gitar.
W sobotnie popołudnie można było też snuć wspomnienia, zwiedzając samą szkołę i zatrzymując się na parterze przy wystawie pn. „Z dziejów szkolnictwa polskiego w Bystrzycy”, którą placówka przygotowała wraz z Marianem Steffkiem, kierownikiem Ośrodka Dokumentacyjnego Kongresu Polaków w RCz. – To tu w tej sali uczyłam się jako ósmoklasistka. Bardzo dużo nas tutaj nauczono i później w szkole średniej było nam łatwiej niż absolwentom innych szkół – wspominała Anna Szkandera, która wówczas jeszcze jako Czudkówna jeździła do Bystrzycy pociągiem z Gródku. Z kolei na piętrze intensywne podróż w przyszłość gwarantowało zetknięcie z drukarką 3D, klasą informatyczną oraz zajęciami z robotyki prowadzonymi przez Annę Bradę.
W przyszłość optymistycznie patrzy też kierownictwo placówki. I chyba trudno o inne spojrzenie, skoro w kończącym się już roku szkolnym uczyło się w niej 181 dzieci i podobna ich liczba zamelduje się w ławkach we wrześniu. Z kolei w „Stonodze” do setki nie brakuje już wiele – w nowym roku będzie do niej uczęszczać 90 przedszkolaków.
