Cieszyńskie rody: Kmentowie | 30.08.2024
W dziejach budownictwa w naszym regionie ród Kmentów odegrał niebagatelną
rolę. W „Słowniku artystów na Śląsku Cieszyńskim” Witolda Iwanka odnajdziemy
biogramy kilku przedstawicieli tej familii.
Ten tekst przeczytasz za 5 min. 30 s
Metryka ślubu Franciszka Kmenta i Józefy Szalszy, pochodzącej z Frysztatu. Para pobrała się w 1838 roku. Źródło: parafia rzymskokatolicka pw. św. Marii Magdaleny w Cieszynie.
Kmentowie na Śląsk Cieszyński
przybyli z Moraw, więc w celu odtworzenia ich genealogii nieodzowna będzie
kwerenda w zasobach Morawskiego Archiwum Krajowego w Brnie. Przechowywane tam księgi
metrykalne na szczęście zostały zdigitalizowane, więc można wykonać kwerendę bez
wstawania od komputera.
Wydaje się, że pierwszym
osiadłym na Śląsku Cieszyńskim przedstawicielem rodu był Andrzej Kment. Urodził
się w 1788 roku w Mikulowie jako syn Józefa „Chmenta” i Anny Marii. Przez
pewien czas pracował w Szumperku, który opuścił po 1826 roku. W schematyzmie z
1828 roku pojawia się z określeniem „Kreismauermeister” (okręgowy mistrz
murarski/budowniczy) w Cieszynie. W 1833 roku został przyjęty do prawa
miejskiego Cieszyna, czyli stał się pełnoprawnym mieszczaninem. Zmarł 12
września 1849 roku. Żoną Andrzeja była Elżbieta Ontrak, córka szewca z morawskiego
miasta Velká Bíteš.
Skąd to nazwisko?
Nazwisko być może pochodzi od
słowa „gment/kment”, oznaczającego – jak można przeczytać w „Encyklopedii
staropolskiej” Zygmunta Glogera – „najcieńsze płótno lniane, bisior, batyst”.
Prawdopodobnie dzieckiem
Andrzeja był Franciszek (ur. ok. 1811, nie udało mi się jeszcze znaleźć jego
metryki chrztu), z całą pewnością Maciej (ur. 1814), Maria (po mężu Potyka),
Józef (I) (1816-1828), Anna Maria (ur. 1818), Jan (ur. 1820), Andrzej (ur.
1822), Antoni (ur. 1824), Wawrzyniec (ur. 1826) i Józef (II) (ur. 1829). Prawie
wszyscy synowie byli związani z branżą budowlaną.
»Dynastia« budowniczych
Franciszek Kment (ur. ok.
1811), budowniczy z zawodu, 11 września 1838 roku poślubił Józefę Szalszę
(Schalscha), córkę Wawrzyńca z Frysztatu. Dwoje ich dzieci przyszło na świat w
Cieszynie – byli to Otylia Maria (ur. 1838) i Hubert Franciszek (ur. 1840).
Franciszek Kment przeniósł się później z rodziną do Opawy, według spisu z 1857
roku mieszkał tam z żoną, z trzema synami: wspomnianym już Hubertem oraz
Ferdynandem (ur. 1848) i Franciszkiem (ur. 1850), oraz z dwiema córkami:
Elżbietą (ur. 1852) i Marią (ur. 1853).
Maciej Kment (ur. 1814),
budowniczy z zawodu, 14 października 1839 roku poślubił Marię Gloger z
Cieszyna. Zapewne do niego i jego młodszego brata odnosi się wzmianka z gazety
„Gerichtshalle” (nr z 13 maja 1867) o Macieju i Antonim Kmentach,
przedsiębiorcach budowlanych z Wiednia.
Andrzej Kment (ur. 1822)
pojawia się w schematyzmie Galicji z 1872 roku jako rzeczoznawca „dla gruntów i
realności” przy sądzie w Stanisławowie.
Skąd ten ród?
Kmentowie przybyli na Śląsk
Cieszyński z Moraw.
Antoni Kment (ur. 1824),
budowniczy z zawodu, mieszkał w Cieszynie do około 1859 roku. Następnie
przeniósł na Słowację, potem do Karyntii. Zmarł w 1911 roku w Maiernigg,
miejscowości położonej niedaleko Klagenfurtu. Żonaty z Katarzyną Schimą,
doczekał się licznego potomstwa. Jeden z jego synów, Emil Antoni (ur. 1854),
był oficerem w wojsku austriackim.
Wawrzyniec Kment (ur. 1826),
budowniczy z zawodu, mieszkał przez jakiś czas we Frysztacie, później przeniósł
się do Cieszyna. Był żonaty z Karoliną Szalszą. W księgach metrykalnych
odnalazłem informacje na temat czworga jego dzieci: syna Eryka (ur. 1859) oraz
córek Aurelii (ur. 1860), Karoliny (ur. 1862) i Kornelii (ur. 1863). Ta
ostatnia w 1883 roku w kościele w Boguminie poślubiła Walentego Dąbrowskiego,
pracownika sądu w Jabłonkowie. Ich syn, Włodzimierz Dąbrowski, był adwokatem i
polskim działaczem niepodległościowym, a w okresie międzywojennym posłem na
Sejm Śląski.
Ogłoszenie braci Kmentów. Źródło: „Gwiazdka Cieszyńska”, 1855, nr 15.
Józef Kment (ur. 1829),
budowniczy z zawodu, mieszkał w Opawie.
Familia organistów
Z Kmentami, rodem
budowniczych, raczej nie byli spokrewnieni Kmentowie, rodzina organistów,
wywodzących się z czeskiej miejscowości Řetová. Jednym z jej przedstawicieli
był Jan Kment (ur. 1883), dyrygent chóru najpierw w kościele we Frydku, później
w Strumieniu. Stamtąd trafił do Jabłonkowa. „Gwiazdka Cieszyńska” (nr 30 z 13
kwietnia 1912 roku). grzmiała, że konkurs na organistę był ustawiony: „To, co
jednak słyszymy w kościele i przy pogrzebach zdaje się nie było powodem, aby
ściągnąć pana Kmenta do Jabłonkowa, lecz rozchodziło się tu o całkiem coś
innego – a mianowicie nadanie posady lepszej niż w Strumieniu renegatowi,
którego za zaprzaństwa i usłużność wobec Niemców chciał Nordmark sowicie
wynagrodzić”. Nordmark był niemieckim stowarzyszeniem, działającym na rzecz
germanizacji szkolnictwa na Śląsku Cieszyńskim.Jan Kment pracował w
Jabłonkowie do 1914 roku, kiedy został powołany do armii austriackiej. Zginął
niedługo potem, mając zaledwie 27 lat.
Michael Morys-Twarowski
Gdzie doczytać?
Witold Iwanek, „Słownik
artystów na Śląsku Cieszyńskim”, Bytom 1967 (o rodzie budowniczych)
Vladimír Škuta, „Rod Kmentů
ve Slezsku a na Ostravsku”, „Těšínsko”, 21, 1978, nr 3, s. 37-39 (o rodzie
muzyków)
Kment – genealogia, http://przodkowiezcieszyna.blogspot.com/2017/04/kment-genealogia.html
(materiały do genealogii rodu).