– Przypominamy sobie ten jubileusz z dumą i szacunkiem dla naszych poprzedników, którzy zdołali stopniowo wybudować w Ostrawie cenioną instytucję – trzecią największą politechnikę w Republice Czeskiej – skomentował rektor WSG-UT Igor Ivan.

Przybram miał państwową szkołę górniczą (niemieckojęzyczną) od 1849 roku. Niespełna pół wieku później otrzymała ona statut uczelni wyższej, a w 1904 roku używaną do dziś nazwę Wyższa Szkoła Górnicza. Już wówczas zaczęły się dyskusje o tym, gdzie uczelnia powinna się znajdować. Niemiecka część grona profesorskiego i studentów chciała jej przeniesienia do Czech Północnych. Z kolei po rozpadzie Monarchii Austro-Węgierskiej i powstaniu Czechosłowacji czeska społeczność akademicka uważała, że jej miejsce jest w Pradze.

Do zmian doszło jednak dopiero po II wojnie światowej. Chociaż większość zainteresowanych ponownie opowiadała się za stolicą, decydujące słowo miał minister szkolnictwa Zdeněk Nejedlý. Kierując się aspektami strategicznymi, przemysłowymi i politycznymi wybrał Morawską Ostrawę. Uczelnia wyższa na wschodzie Czechosłowacji, w rozwijającym się regionie przemysłowym, miała być przeciwwagą do uczelni skupionych w Pradze. Prezydent Edvard Beneš podpisal dekret o zmianie siedziby WSG pomimo sprzeciwu miasta Przybram, części studentów i profesorów.

W pierwszym roku akademickim w Ostrawie studiowało 113 studentów na kierunku hutniczym i 208 na górniczym. Zajęcia odbywały się w tymczasowych pomieszczeniach. Dopiero kilkanaście lat później zaczęto rozważać przeniesienie uczelni z centrum miasta do Poręby. Kampus w Porębie budowano w trzech etapach, od 1964 roku do lat 80. Dziś Wyższa Szkoła Górnicza – Uniwersytet Techniczny ma siedem wydziałów i przeszło 13 tys. studentów.