– Pomysł zrodził się na tegorocznym Balu Gorolskim w Mostach koło Jabłonkowa, na który pani konsul przyszła w stroju wypożyczonym z szatni ZPiT „Suszanie”. Kiedy ją zobaczyłam, przyszło mi na myśl, że byłoby fajnie, gdyby miała własny strój. Od kilku lat żyje przecież w tym regionie, wiele mu poświęca, a strój cieszyński jest jego symbolem, łączącym teraźniejszość z przeszłością – mówi Barbara Weiser, kierowniczka „Chórku”, a także jego krawcowa. Szyciem i renowacją poszczególnych elementów cieszyńskiego stroju ludowego para się od kilku lat, głównie na potrzeby członków zespołu.
O posiadaniu własnego stroju cieszyńskiego pomyślała w tym czasie również konsul Izabella Wołłejko-Chwastowicz. Pierwotnie zamierzała go kupić. W międzyczasie dowiedziała się jednak, że strój, w którym poszła na bal, jest naprawiany i że dostanie go w prezencie.
Strój cieszyński, który powstał spod igły Barbary Weiser, jest połączeniem starego z nowym. Oryginalnymi częściami są czepiec oraz suknia z żywotkiem, dokładnie ta, w której polska dyplomatka przyszła na bal. – Uzgodniliśmy z Zarządem Miejscowego Koła PZKO w Suchej Górnej, że przekażemy je pani konsul, a resztę uszyję z zakupionych materiałów – przybliża szefowa „Chórku”. W marcu zabrała się do pracy. Najpierw należało przeprowadzić dogłębną renowację sukni, następnie uszyć białe części stroju, czyli spodnicę, którą ubiera się pod suknię, i kabotek z białego płótna i koronki.
Cały tekst znajdziecie we wtorkowym drukowanym „Głosie”.