W karnawale bawią się na balach nie tylko dorośli. Szkoły i przedszkola organizują także baliki dziecięce. We wtorek w polskim przedszkolu w Wędryni dzieci tańczyły, bawiły się balonikami i brały udział w wesołych współzawodnictwach.

Na studiach w Krakowie miałam koleżankę ze Starachowic. Nasze rozmowy o zwykłym codziennym życiu raz po raz utwierdzały mnie w przekonaniu o drobnych różnicach obyczajowo-kulturowych, jakie nas dzieliły. Niby to byłyśmy ulepione z tej samej gliny – ona Polka i ja Polka – a jednak w naszych domach żyło się inaczej. Pamiętam np., w jakie zaskoczenie wprawiło ją moje stwierdzenie, że sąsiadka wpada do nas raz na dwa tygodnie, a może nawet raz na miesiąc, a kiedy przychodzi, najpierw dzwoni do drzwi. W domu Gośki – bo tak ma na imię moja koleżanka – sąsiadka bywała codziennie, na zasadzie domownika.

Dawniej kamienne nagrobki były rzadkością. Jeżeli odnajdujemy groby na cmentarzach z czasów austriackich, to z pewnością należały do najważniejszych rodzin w danej miejscowości. Przykładem mogą być Zielinowie z Żukowa Dolnego.

Ten system działa od lat. Co roku mniej więcej o tej samej porze rejonowi wyruszają w teren z arkuszami znaczków PZKO i nie spoczną dopóty, dopóki nie uda im się ich rozprowadzić wśród członków swojego koła. Niektórzy mówią, że to przestarzały model, który koniecznie należy zmienić. Inni przekonują, że nie ma bardziej skutecznego.

Fajnie było usłyszeć na Zjeździe Gwiaździstym, że „w Polsce potrafią dobrze przygotować stok”. Wiadomo, że klimat stawia dziś ogromne wyzwania przed właścicielami ośrodków narciarskich (końcem stycznia termometry pokazywały 13 stopni na plusie), niemniej jednak na Złotym Groniu w Istebnej potrafili sobie z tym poradzić. Zresztą, nie tylko ze śniegiem – cała techniczna obsługa zawodów przy jednoczesnym otwarciu ośrodka dla innych narciarzy stała na wysokim poziomie.

Jakub Podżorny z Czeskiego Cieszyna z wykształcenia jest historykiem i polonistą, z zawodu bibliotekarzem. Na czeskim rynku wydawniczym ukazały się cztery pozycje książkowe, w których miał swój udział. Przetłumaczył z języka polskiego na czeski trzy thrillery polskich autorów i wydał własną książkę historyczną pt. „Těšínsko – Drama tří narodů”.

Arek Aspinwall urodził się w Londynie, obecnie mieszka w Nowej Zelandii. To, że płynnie włada polszczyzną, zawdzięcza swojej mamie, która też urodziła się w Anglii, a także dziadkom pochodzącym z Cieszyna. W czeskocieszyńskiej Dziupli opowiedział o swojej fascynującej wyprawie na Antarktydę. Prelekcję zorganizowało Miejscowe Koło PZKO w Czeskim Cieszynie-Centrum.

Chciałbym nieśmiało podkreślić, że to już druga w tym roku recenzja filmu z gatunku grozy w Pop Arcie. Tak się bowiem złożyło, że zarówno „Heretic” („Głos”, nr. 3, 10 stycznia), jak też „Nosferatu” są obrazami prawie doskonałymi. Nie tylko w swoim gatunku, który dla niektórych widzów jest trudny do przełknięcia, a dla innych obowiązkową rozrywką przed zaśnięciem.

W całym kraju dobiega końca liczenie datków zebranych w ramach jubileuszowej 25. Kwesty Trzech Króli. Organizacje Caritasu w naszym regionie zdążyły już podliczyć zawartość wszystkich skarbonek. Padły kolejne rekordy.

Ostafinowie są przykładem imigrantów z Galicji, którzy osiedlili się na Śląsku Cieszyńskim na przełomie XIX i XX wieku. Jak wiadomo, główny zrąb imigracji galicyjskiej stanowili pracownicy szukający zatrudnienia w szeroko rozumianym przemyśle w Zagłębiu Ostrawsko-Karwińskim. Jednym z nich był Józef Ostafin, młody chłopak pochodzący z Zawoi. 14 czerwca 1894 roku zginął w katastrofie w szybie „Franciszki” w Karwinie. Miał zaledwie 23 lata („Gwiazdka Cieszyńska”, 1894, nr 31).

Coraz więcej dzieci, a przestrzeń taka sama. Kierownicy polskich szkół i przedszkoli na Zaolziu czasami żartują, że marzą im się tego rodzaju troski. Jolanta Kożusznik, dyrektorka Szkoły Podstawowej i Przedszkola z Polskim Językiem Nauczania w Olbrachcicach, na problem pękającego w szwach budynku szkolnego zwraca uwagę od kilku lat. Wygląda na to, że wreszcie uda się go rozwiązać.

Kto czytał we wtorkowym wydaniu „Głosu” lub na stronie internetowej glos.live artykuł o rodzinie Kowalczyków, być może pomyślał: „Ta rodzina to idealny przykład, jak zapewnić przyszłość polskiemu szkolnictwu i polskiej społeczności na Zaolziu”.