Tak się składa, że chociaż moje dzieci wyrosły już ze szkolnych tornistrów, nasłuchałam i naczytałam się ostatnio utyskiwań dotyczących elektronicznych dzienniczków ucznia. Bynajmniej nie są one rzeczą nową, ale dla każdego rodzica i dziecka rozpoczynającego swoją szkolną przygodę stają się w pewnym momencie odkryciem i nowym wspólnym doświadczeniem. Nie zawsze pozytywnym. 

Czytaj więcej »»

Już kiedy nasi praprzodkowie wynaleźli ogień, wkrótce przekonali się o tym, że to „dobry sługa, ale zły pan”. Tak było później z większością wynalazków. Tak jest również z możliwościami, jakie dają nam współczesne technologie cyfrowe. Kluczem do sukcesu jest umiar i roztropne z nich korzystanie.

Czytaj więcej »»

„Dej ta bala na kepa" – to zdanie najlepiej zapamiętałem z meczów piłkarskich rozgrywanych przeciwko drużynom z Górnego Śląska. Starsi koledzy wytłumaczyli, że to oznacza „wrzuć tę piłkę na główkę”. Teraz jak słyszę od nastoletniego syna emocjonującego się przy grze komputerowej tekstem „nie czituj, tylko dajwuj go, ja nie mogę, bo mi laguje”, muszę prosić go potem, żeby przetłumaczył mi, co to właściwie znaczy i w jakim to języku („nie oszukuj, tylko zabij/zlikwiduj go, ja nie mogę, bo mi zacina grę”).

Czytaj więcej »»

W bardzo luźnym nawiązaniu do dyskusji nt. „Koguta w rosole” na deskach Sceny Polskiej Teatru Cieszyńskiego chciałabym tu przedstawić moje osobiste rozmyślania na temat gwary cieszyńskiej. Niepoparte żadną wiedzą językoznawczą, a jedynie faktem, że na co dzień jestem użytkownikiem tej mowy.

Czytaj więcej »»

W sobotę Scena Polska Teatru Cieszyńskiego wystawiła premierowo „Koguta w rosole”. Sztukę napisaną przez Samuela Jokica wzięło na warsztat wiele grup teatralnych… – Nie wierzyłem, że jestem w świątyni słowa, ale w jakimś rynsztoku. Nie jest też tak, że bezrobotni, a o nich jest sztuka, to taka wulgarna hołota. A na to wyszło – napisał w recenzji prof. Daniel Kadłubiec. – Wulgaryzmy… Trochę ich było, to fakt, ale nie zgadzam się, że po wyjściu z teatru można postawić znak równości między bezrobotnymi i wulgarną hołotą – odpowiedział Tomasz Wolff, redaktor naczelny „Głosu”.

Czytaj więcej »»

Zainaugurowana w minionym tygodniu zbiórka publiczna na remont „Fasalówki” wpisuje się niejako w głosy dotyczące finansowania remontów Domów PZKO, jakie wybrzmiewały w ostatnim czasie na wielu sejmikach gminnych przed zbliżającym się Zgromadzeniem Ogólnym Kongresu Polaków w RC.

Czytaj więcej »»

Nowe wyzwania, nietuzinkowe pomysły to jest to, co dzisiaj się liczy. Nikt, kto chce być na „topie” – cokolwiek miałoby to oznaczać, nie chce utknąć w nudnej powtarzalności.  Ale czy ona naprawdę jest nudna?

Czytaj więcej »»

Dziś, kiedy pokonanie 600 kilometrów z Trzyńca do Lipska samochodem zajmuje około 6,5 godziny, taka wyprawa nie robi większego wrażenia. Ale kiedy pomyśleć, że Jerzy Buzek z Końskiej na początku XIX wieku w taką trasę jeździł furmanką, żeby dowieźć lub sprowadzić towary, z uznaniem można pokiwać głową – wyjazd zajmował w końcu kilka dni.

Czytaj więcej »»

Gościnność to taka piękna polska cecha narodowa. Wszak znamy to wszyscy „czym chata bogata, tym rada” albo „gość w dom, Bóg w dom”. Polska gościnność, to suto zastawiony stół nawet wtedy, kiedy obiektywnie powinien być ledwo co nakryty. 

Czytaj więcej »»

Wiedzieliście państwo, że na zakończeniu znanego polskiego serialu „07 zgłoś się” pojawia się utwór muzyczny – wokaliza, którą wykonuje Grzegorz Markowski z zespołu Perfect? Albo że mało znany, acz piękny, utwór Perfectu „Ja, my, oni” jest dostępny tylko w wersji koncertowej na płycie, która jest zapisem koncertu z gdańskiej Hali Olivii z 1987 r. po reaktywacji tego zespołu? 

Czytaj więcej »»

Zapożyczenia z języków obcych są zjawiskiem normalnym i znanym od wieków. W ostatnich dziesięcioleciach chodzi przeważnie o anglicyzmy. Kiedy w latach 90. ub. wieku wyrosły w Polsce i w Czechach sklepy większe od dotychczasowych samów i różniące się koncepcją od domów towarowych, od razu w obu krajach przyjęły się określenia typu supermarket i hipermarket. Nazwy ta wypełniły pewną lukę w naszych językach.

Czytaj więcej »»

Jak wyobrażaliście sobie drodzy państwo świat w przyszłości kiedy byliście dziećmi, tudzież nastolatkami? Latające samochody, roboty usługujące ludziom, międzyplanetarne podróże kosmiczne, komunikatory wideo? Zbierająca właśnie dobre recenzje druga część ekranizacji „Diuny” Franka Herberta skłania, by chwilę o tym pomyśleć. W końcu autor powieści o planecie Arrakis i tych wszystkich fantastycznych rzeczach, jakie widzimy dziś w kinie oglądając „Diunę. Część drugą”, pisał ją w latach 1963-1965.

Czytaj więcej »»