RECENZJE
RIVERSIDE – ID.Entity
Warszawska grupa Riverside jest idealnym przykładem na to, że można odnieść sukces międzynarodowy niczym batoniki Prince Polo nawet bez słodkich, chemicznych dodatków w składzie. Wraz z wiekiem zmieniały się fascynacje muzyczne członków grupy, stopniowo metal progresywny ustąpił miejsca łagodniejszym muzom, rockowy kaliber jednak pozostał.
„ID.Entity”, ósma płyta studyjna w karierze Riverside, ukazała się po dwudziestu latach od debiutu „Out of Myself”. Z wczesnego okresu pozostało niewiele, ale to chyba dobrze. „ID.Entity” jest dla mnie idealnym zakończeniem art rockowego tryptyku w twórczości zespołu, zapoczątkowanego albumem „Love, Fear and the Time Machine” (2015), a kontynuowanego na przedostatnim wydawnictwie „Wasteland” (2018) nagranym już bez zmarłego gitarzysty Piotra Grudzińskiego. Luźne porównania z dokonaniami brytyjskiej formacji Porcupine Tree i jej lidera Stevena Wilsona nasuwają się również po przesłuchaniu najnowszego albumu, myślę niemniej, że w muzyce Riverside coraz mniej jest protonów mózgowych Wilsona, a coraz więcej słowiańskiej wyobraźni.
„ID.Entity” można, a nawet trzeba odbierać w kategoriach płyty koncepcyjnej. Spójna jest nie tylko muzyka, ale też temat przewodni dotyczący tożsamości w czasach dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości. Zaraz na początek muzycy serwują nam duże zaskoczenie w postaci pop rockowego utworu „Friend or Foe?” kojarzącego się z dokonaniami… dawnego Kombi. Dopiero w połowie piosenki zaczyna być odczuwalny typowy dla Riverside przyspieszony metabolizm, na plac gry wkracza gitara Macieja Mellera, a syntezatory pod palcami Michała Łapaja stają się bardziej prog rockowe. Maciej Meller, który sześć lat temu zastąpił w zespole Grudzińskiego, przemycił na album nieco orientalnego transu, zwłaszcza w solówkach gitarowych („Landmine Blast”). W „Big Tech Brother” na pierwszy ogień wchodzą instrumenty dęte, co w twórczości Riverside ostatnio miało miejsce czternaście lat temu na albumie „Anno Domini High Definition”. Gdyby nie mocne gitary i agresywna linia kreślona przez instrumenty klawiszowe, można by odnieść wrażenie, że słuchamy amerykańskiej formacji Snarky Puppy grającej jazz fusion. „Big Tech Brother” jest też, moim zdaniem, najlepiej skonstruowanym utworem na całej płycie. Przez siedem minut łatwo utrzymać koncentrację, wyłapując przy okazji wszystkie smaczki.
Trochę więcej wysiłku wymaga natomiast wysłuchanie w skupieniu do końca najbardziej rozbudowanej kompozycji, „The Place Where I Belong”. Rozumiem, że muzyka art rockowa rządzi się pewnymi regułami, ale nigdy specjalnie nie przepadałem za przydługimi piosenkami. Ten trzynastominutowy utwór ratuje jednak m.in. świetny wokal Mariusza Dudy, w którym słychać ogrom pracy, jaką w ostatnich latach lider Riverside włożył do techniki emisji swojego głosu. Z jednej strony muzyka trochę się wlecze, z drugiej balladowy temat „The Place Where I Belong” można potraktować jako medytacyjną odskocznię. Przewodnikiem po wyższych stanach świadomości niech będzie piękna gitara Mellera kreśląca kojące nuty w drugiej połowie tego utworu. Ostatnie dwa kawałki, „I’m Done With You” i „Self-Aware”, stanowią już głośniejszą klamrę za albumem, w który warto się wsłuchać również pod kątem warstwy lirycznej. „Powiedziałem sobie, że tego nie potrzebuję, przewijania, oglądania, czytania. Powiedziałem sobie, że tego nie potrzebuję, aby wiedzieć, w jakim świecie żyjemy. Odciąłem się od całego zepsutego świata, powiedziałem sobie, że tego nie potrzebuję, że to nie moja sprawa” – śpiewa Duda w zamykającym krążek „Self-Aware”.
Riverside do 21 marca przebywali na koncertach w Stanach Zjednoczonych, racząc fanów w mediach społecznościowych regularną porcją zdjęć i migawek z trasy. Uważam, że rzesze anglojęzycznych fanów za oceanem najlepiej zweryfikowały kondycję najnowszej płyty. Warszawska grupa w mocnej zagranicznej konkurencji gatunku rocka progresywnego musi się bowiem mocno uwijać, ale skądinąd świetnie jej idzie. Na wyprzedanych amerykańskich koncertach oprócz siedmiu utworów zawartych na „ID.Entity” nie zabrakło również wielu mocnych akcentów z poprzednich udanych płyt. Od połowy kwietnia Riverside ruszają zaś z rockową misją po Europie, najbliżej Zaolzia pojawią się w połowie lipca, goszcząc na festiwalu Summer Fog Festival w Katowicach (15-16 lipca). Warto tam być!