W latach 1918-1920 o przyłączenie Śląska Cieszyńskiego rywalizowała odradzająca się Polska i powstała wówczas Czechosłowacja. Kiedy we wrześniu 1919 r. Rada Najwyższa Konferencji Pokojowej w Paryżu podjęła decyzję, że o przyszłej przynależności państwowej Śląska Cieszyńskiego zdecyduje plebiscyt (głosowanie ludności), Tadeusz Reger podjął się energicznej agitacji za Polską. Redagował polską prasę („Robotnika Śląskiego”), działał w Polskim Komitecie Plebiscytowym, przemawiał na wiecach i zebraniach. 

 

Wiec w Polskiej Ostrawie (15.02.1920), na którym Reger miał wystąpić w roli mówcy, omal nie zakończył się dla niego tragicznie, bowiem został zaatakowany przez czeskich bojówkarzy. Według relacji, używający drewnianych pałek czescy napastnicy pobili go aż do utraty przytomności.

Po tym zdarzeniu Reger skarżył się na brak należytej ochrony do hr. de Mannevilla, będącego prezydentem Międzysojuszniczej Komisji Plebiscytowej. Był to formalnie neutralny organ odpowiadający za utrzymanie porządku na obszarze plebiscytowym. To właśnie jemu podlegały stacjonujące na Śląsku Cieszyńskim wojska francuskie i włoskie. 

Wątek ataku na Regera, tak jak i wiele innych zagadnień z jego biografii, można prześledzić na wystawie jubileuszowej pt. „Tadeusz Reger w życiu prywatnym i publicznym”, która została zorganizowana z okazji 150 urodzin tej wybitnie zasłużonej dla polskości Śląska Cieszyńskiego postaci. Niemal wszystkie eksponowane na wystawie materiały pochodzą z zespołu archiwalnego nazywanego Tekami Regera oraz z Biblioteki Tadeusza Regera. Obydwa zasoby są zgromadzone w zbiorach Książnicy Cieszyńskiej.

 

(Źródło: Książnica Cieszyńska)