Zapisać się w historii… Któż by nie chciał? Co prawda Rosjanie powiadają, że im ciszej jedziesz, tym dalej dojedziesz. Ale jedno z drugim się wszak nie wyklucza – sława dająca przepustkę do wielkiej historii może zaczynać się nawet od niepozornej życiowej drogi. Nie wierzycie? 

Czytaj więcej »»

Miałem sen. Miałem sen – nie, nie marzenie, a właśnie: sen. Podkreślam to wyraźnie, by nie chcieć nawet na ułamek chwili sprawiać wrażenia, że odwołuję się do słynnej formuły z przemówienia Martina Luthera Kinga (I Have a Dream).

Czytaj więcej »»

Zaczynajmy więc – „Ciemno wszędzie, głucho wszędzie, co to będzie, co to będzie?”... Nie to, żebym był wielbicielem „Dziadów” części drugiej  (przynajmniej kiedyś była to w szkołach lektura obowiązkowa), czy – tym bardziej – chciał wywoływać ducha  polskiego, acz tęskniącego za litewską ojczyzną wieszcza.  

Czytaj więcej »»

„Marceli Szpak dziwi się światu...”. Na tę bajkę autorstwa Joanny Pollakówny natknąć się mogą nawet najmłodsi czytelnicy. Ale dziwienie się światu to nie tylko przywilej wieku dziecięcego. I nie idzie tu tylko o to, że od zdziwienia wzięła swój początek filozofia. Nie, idzie o to, że utrata możliwości poczucia zadziwienia światem to wielka strata. 

Czytaj więcej »»

Kto ma dłuższy kij ten ma większą szansę narzucenia swojej definicji sytuacji – pisali klasycy socjologii Peter L. Berger i Thomas Luckmann w książeczce „Społeczne tworzenie rzeczywistości”. Definicja sytuacji sprowadza się w ostateczności do katalogu tego co wolno, a czego nie wolno, możliwości orzekania o tym, co jest rzeczywistością, a co jeno fantomem rzeczywistości. 

Czytaj więcej »»

(Nie)zapomniany krytyk filmowy Zygmunt Kałużyński zachęcał w tytule jednej ze swoich książek „do czytania pod prysznicem”. No cóż, od dziecka jestem uzależniony od lektury. I zdarzało mi się czytać w dość ekstremalnych warunkach. Niemniej pod prysznicem nigdy (jeszcze?) nie próbowałem.

Czytaj więcej »»

Czy Polacy są narodem romantyków? Młodzież szkolna od dziesięcioleci zamęczana jest twórczością reprezentujących romantyzm wieszczów. Ciekawe czy zapamiętała, by mierzyć siły na zamiary, nie zamiar podług sił?

Czytaj więcej »»

„Herezją jest sądzić, iż nie należy zmieniać win; język się nasyca; po trzecim kieliszku najlepsze wino nie ma smaku” – pisał na początku XIX wieku pewien znawca tematu. Nie jestem smakoszem win, nie mogę więc ani potwierdzić słuszności tej reguły, ani jej zaprzeczyć. Ale język nasyca się przecież nie tylko winem także słowem, w tym – literaturą.

Czytaj więcej »»

Temat co jakiś czas wraca. No właśnie – co czytają zbrodniarze? Czy to co czytają ma wpływ na popełniane przez nich karygodne czyny? Wśród rzeczy studenta, który nie tak dawno siekierą zabił portierkę na campusie Uniwersytetu Warszawskiego, znaleziono dzieło Konfucjusza. Czy czyni to filozofię tego ostatniego odpowiedzialnym za zbrodnicze zamiary powstałe w głowie młodego, 22-letniego człowieka?

Czytaj więcej »»

Ech, te „wyborcze szranki”... No właśnie – czy ścigać się na politycznym szlaku, czyli po prostu startować w demokratycznych wyborach – jakichkolwiek: samorządowych, parlamentarnych, prezydenckich? Tak postawiony „wyborczy problem” trawi przecież, tak na poważnie, niewielu.

Czytaj więcej »»

Komentuje się różne sytuacje. Niektóre z nich nie mają precedensu, bądź przynajmniej zdają się precedensu nie mieć. Inne zaś – odwrotnie – zdają się być tak typowe, że szkoda szukać dla nich nowych słów, fraz, zdań.

Czytaj więcej »»

Gdy słyszymy zwrot „z całym szacunkiem”, to słusznie możemy podejrzewać, że zwykle trudno będzie w tej sytuacji o szacunek jakikolwiek. Bardziej wyszukana forma tego samego „z całym należnym szacunkiem” sugerować może, że żaden, nawet najmniejszy szacunek, nie jest w tym przypadku należny, po prostu nie wchodzi w grę.

Czytaj więcej »»