Pomysłodawcą i twórcą sobotniego programu był Stanisław Gawlik. Do Lesznej przyjechał z chórem męskim „Gorol” MK PZKO w Jabłonkowie oraz gawędziarzem Tadeuszem Filipczykiem w roli konferansjera. Miejsce wybrał z uwagi na pochodzenie jubilata. To tutaj młody Ludwik rozpoczął swoją społecznikowską działalność oraz współzałożył Zespół Humoru i Satyry „Smyki”.

Ludwik Cienciała został zauważony przez swojego przyszłego partnera na scenie Władysława Niedobę na próbie „Gorola”. W sobotę chór ten wystąpił już jednak w zgoła innym składzie. Swojemu dawnemu członkowi zadedykował jedną z pieśni. Sylwetkę „wiejskiego wesołka” przybliżyły jego własne teksty. Zabrzmiał „Życiorys” w wykonaniu aktora Karola Suszki i wiele dowcipów Macieja , którymi doc. Jana Raclavská, wykładowczyni Zakładu Polonistyki Uniwersytetu Ostrawskiego, zilustrowała rozprawę pt. „Humor jako element twórczości ludowej”. Z kolei dwie gwarowe gawędy o „kołoczach” i „bachorach” zaprezentowały uczennice polskiej szkoły w Bukowcu Maria Czepczor oraz Natalia Zogata i Eliška Gazur.  

W sobotę w Domu PZKO w Lesznej Dolnej po raz pierwszy została również zaprezentowana wystawa pt. „Śmiych Macieja. Życie i działalność Ludwika Cienciały”. Została ona przygotowana przez pracownika Ośrodka Dokumentacyjnego Kongresu Polaków i Archiwum Zarządu Głównego PZKO Mariana Steffka z wykorzystaniem materiałów pochodzących głównie ze zbiorów córki Ireny Rokowskiej.

To, że Maciej i jego dowcipy żyją wśród mieszkańców Zaolzia do dziś, świadczyły wspomnienia uczestników spotkania oraz wypełniona po brzegi sala. Wśród publiczności nie zabrakło najbliższej rodziny Ludwika Cienciały – córki, zięcia i wnuków z rodzinami.