Kameralna uroczystość odbyła się przy tablicy ofiar umieszczonej na murze dawnego cmentarza żydowskiego. Prezes MK PZKO Stanisław Ryłko przypomniał okoliczności egzekucji. Wiosną 1945 roku gestapowcy zamierzali rozgromić oddział partyzancki na Baraniej. Manewr się nie udał, lecz kilka rodzin z Istebnej, Jaworzynki i Koniakowa, utrzymujących łączność z partyzantami, wpadło w sidła hitlerowców. 32 mężczyzn i kobiet osadzono w jabłonkowskim więzieniu.

Dwanaście osób – mężczyzn i kobiet w wieku od 22 do 57 lat – rozstrzelano, pozostałych dwadzieścia przeniesiono do więzienia w Cieszynie, a następnie do Mirowa na Morawach, gdzie doczekali końca wojny. Ofiary jabłonkowskiego mordu zostały pogrzebano w zbiorowej mogile. Po zakończeniu działań wojennych ciała ekshumowano, już 9 maja 1945 roku odbyły się uroczystości pogrzebowe i zmarłych przewieziono na cmentarz w Istebnej.

– Trzeba także przypomnieć, że dwaj uczestnicy ruchu oporu, Stanisław Richter i Bolesław Ryłko, zostali kilka dni przed końcem wojny zastrzeleni pod Kozubową – dodał prezes MK PZKO. – Nasza ziemia jest skropiona krwią naszych bliskich, znajomych, ojców, dziadków, pradziadków. Zostali zamordowani dlatego, że byli Polakami.

Stanisław Gawlik przeczytał apel poległych, podczas którego uczczono pamięć nie tylko jabłonkowskich ofiar, ale także poległych na wszystkich frontach II wojny światowej, członków ruchu oporu wszystkich formacji, zamordowanych w obozach koncentracyjnych, powstańców warszawskich, oficerów i policjantów zamordowanych przez NKWD w Katyniu. Wspomniał o ofiarach egzekucji publicznych, które podczas wojny odbyły się w różnych miejscowościach Zaolzia. Przy dźwięku werbli Gawlik odczytał nazwiska straconych w Jabłonkowie 13 kwietnia 1945 roku.