W spotkaniu wzięło udział 18 koleżanek i kolegów z 39-osobowej klasy. Uczyliśmy się na Obrokach oraz w Łazach.  Dziś nic po nich nie zostało. Zniknęły szkoły, zniknęła cała Karwina – to fenomen, który trudno znaleźć gdzie indziej. Cena za szaloną industrializację tego kawałka ziemi. Czujemy się trochę, jak bezdomni, spotkanie w Orłowej  byłoby nacechowane smutkiem i nostalgią, dlatego zobaczyliśmy się w Karwinie, z którego to miasta pochodzi najwięcej absolwentów. W spotkaniu udział wzięli koleżanki i koledzy z Orłowej, Karwiny, Cieszyna, Popradu oraz… Quebecku w Kanadzie. W bardzo przyjemnej atmosferze wspominaliśmy dawne czasy, znamienitych profesorów, wybryki i niekiedy złośliwe wybryki wobec nich. Ponadto minutą ciszy oddaliśmy hołd tym mniej szczęśliwym z nas, którzy z różnych przyczyn już nie są między nami.

Umówiliśmy sią już teraz na spotkanie w roku przyszłym, chyba znowu w Karwinie.

Tadek Rzyman